Nigdy Więcej - Rozdarty na pół

Tak bardzo chciałbym nakarmić wszystkich ludzi
Tak bardzo chciałbym by nie cierpiał nikt
To żelazo w głowach im ostudzić
By więcej wojny nie zaznał nikt
Mam tyle myśli w głowie
Noc zimna ciepły pokój tu
Ile może zdziałać jeden człowiek
A ile zdziała ludzi tłum

Rozdarty na pół siedzę tu mam w moim sercu wielki ból

Tak bardzo chciałbym ich wszystkich pogodzić
Przecież w jednym miejscu żyjemy tu
Ten ogień w głowach im ochłodzić
Pogodzić w sercu wielki ból
Siedzę tutaj spokojnie
Las rzeka ostoja ma
Oni znowu myślą o wojnie
Oni mają znowu wielki plan

Rozdarty na pół ludzi tłum coś złego może zdarzyć się tu

Tak bardzo chciałbym to wszystko naprawić
Posklejać co rozpadło się
Na końcu wszystkich nas zbawić
Na końcu w spokoju rozstać się
Siedzę z wami tutaj spokojnie
Patrzę na was uśmiecham się

Myśli moje niby aksamit

A za rogiem czai się śmierć