New Politics - Goodbye Copenhagen

Za każdym razem, gdy się budzę
Czuję, że jestem tylko kolejnym beznadziejnym dziwadłem
I za każdym razem, gdy patrzę w lustro
Mam ochotę wrócić do łóżka
Wiem, że brzmi to jakbym przesadzał
Ale mam prawo, by narzekać
Czasami życie może wydawać się żartem
I nie jest wcale tak łatwe, na jakie wygląda

Czuję, jakbym
Czuję jakbym
Czuję jakbym uciekał

Żegnaj, kochana Kopenhago
Zostawiłem swoje serce, jednak wiem, że to za mało
Żegnaj, kochana Kopenhago
Wrócę w grudniu, mam nadzieję, że ciągle będziesz

Znasz to uczucie, gdy idziesz ulicą
I czujesz się znudzony, i nie wiesz co robić?
A potem ten kutas pojawia się obok i rzuca peta
Gdy się obracasz, śmieje się z ciebie
I pamiętam, jak to wszystko było łatwe
Buntowałem się nie bez powodu
Zabawne, że teraz, gdy się tak nad tym zastanawiam
Nie wiem, czy kiedykolwiek byłem

Kochanie
Czuję, jakbym
Czuję, jakbym
Czuję, jakbym uciekał

Żegnaj, kochana Kopenhago
Zostawiłem swoje serce, jednak wiem, że to za mało
Żegnaj, kochana Kopenhago
Wrócę w grudniu, mam nadzieję, że ciągle będziesz

Dzwoniłem i na domowy, i na komórkę
Ale się rozłączasz
Ciągle kłapiąc szczęką
Kochanie, mam już dość
Krzyki i płacze ciągną moje włosy
Co za chujowy deser
Tak, życie jest suką, a potem sam poślubiasz jedną
To właśnie miłość, zaprzeczysz?

Jak dla mnie, to jednak niewystarczająco
Wystarczająco
Wystarczająco

Żegnaj, kochana Kopenhago
Zostawiłem swoje serce, jednak wiem, że to za mało
Żegnaj, kochana Kopenhago
Wrócę w grudniu, mam nadzieję, że ciągle będziesz
Żegnaj, kochana Kopenhago
Wrócę w grudniu, mam nadzieję, że ciągle będziesz

Czy nie przyznasz, że to miłość? [x4]