Meek, Oh Why? - Niech Się Stanie

Po burzy w mózgu cisza, duch od snów i bzdur już milczy
Spocone niebo mnoży skłony za zasłoną z chmur
Nad miastem krąży zapach ledwo tlących się już zgliszczy
Wygasającego świata kłamstwomównych dawców dóbr
Ja zlany potem nieba
W mieście rozpalonych zmysłów depczę jedną z dróg
Niech się miasto nie gniewa, lecz wyblakła nasza miłość, wyprowadzam się do snów
Wyprowadzam się do snów

Świat świat świat świat
W snach snach snach snach

Świat świat świat świat
W snach snach snach snach

Po burzy w mózgu cisza z nią siedem uncji milczenia
Które przeminą niebawem wraz z uderzeniem w stół
Wymienić muszę kilka cennych uwag z nożycami
O tym jaki razem dla sennego miasta skroić strój
Ich rady mi potrzeba, bo miasto rozpalonych zmysłów popsuło mi gust
Niech się cisza nie gniewa, nie blaknie nasza miłość, wezmę cię z sobą do snów

Wezmę cię z sobą do snów

Świat świat świat świat
W snach snach snach snach

Świat świat świat świat
W snach snach snach snach

W moim świecie nie będzie krzyku i terminarzy
Nie będzie budzików ani apanaży za stroszenie piór
Będą spacery po drodze, drzewa jak waty cukrowe
Jezioro z wodą gazowaną tuż przy wielkiej bramie
Zresztą nic już nie powiem, bo to nie pora na to
Już wystarczająco długo w planie miasta przebierałem
Senne miasto napisane już w całości, a więc nie ma sensu dłużej czekać
W tym momencie niech się stanie

Świat świat świat świat
W snach snach snach snach