Mark Knopfler - Watch Me Gone

Był pociąg odjeżdżający do wielkiego beatu w wielkim życiu
Idziesz?
Mogłem zapytać Cię raz albo dwa
Ale ja już opuściłem korytarz ze złamanymi światłami
Jakieś obskurne poddasze, z którego kiedyś turlaliśmy się
Gdzie schody były popękane i znoszone, cokolwiek

Popatrz, jak odchodzę, kochanie, popatrz, jak znikam

A piosenki popychały coraz mocniej
To nie było Twoje winy, ale z drugiej strony nie było też mojej
Złamany, sfrustrowany i zafascynowany
Uważałeś mnie za absurdalnego, przypuszczam
I nie wiedziałem, kompletnie nic
Nawet nie znałem swojego własnego głosu

Ale wiedziałem, że jest coś
I wiedziałem, że nie ma wyboru
Byłem w drodze, głównie z powodu złamanego serca
Ale nie miałem ochoty się cieszyć
Było tyle rzeczy nie w porządku, cokolwiek

Popatrz, jak odchodzę, kochanie, popatrz, jak znikam
Popatrz, jak odchodzę, kochanie, popatrz, jak znikam
Popatrz, jak odchodzę, kochanie, popatrz, jak znikam
Popatrz, jak odchodzę, kochanie, popatrz, jak znikam

Well, może wyruszę w drogę z Bobem
Albo może złapię stopa z Vanem
Wszystko się wydarzy
I będę człowiekiem będącym w centrum wydarzeń
A Bóg musi wciąż się śmiać z chłopca i jego planów
Na ulicach, gdzie się urodzili

I ślady w klasy, no, wciąż je można tu zobaczyć
Linie kredowe zbledły i nieczytelne
Czas żebym zniknął
Wkładam z powrotem moje stare buty, cokolwiek

Popatrz, jak odchodzę, kochanie, popatrz, jak znikam
Popatrz, jak odchodzę, kochanie, popatrz, jak znikam
Popatrz, jak odchodzę, kochanie, popatrz, jak znikam
Popatrz, jak odchodzę, kochanie, popatrz, jak znikam
Popatrz, jak odchodzę, kochanie, popatrz, jak znikam
Popatrz, jak odchodzę, kochanie, popatrz, jak znikam
Popatrz, jak odchodzę, kochanie, popatrz, jak znikam
Popatrz, jak odchodzę, kochanie, popatrz, jak znikam