Luka Megurine - Ame to Kusari

Ponieważ tacy z nas przyjaciele,
chwyciłam Cię za rękę,
A gdzieś w oddali było słychać:
„Miło Cię poznać” „Żegnaj”

Skąd ten uśmiech na Twojej twarzy?
Hej, od kiedy udawanie przychodzi Ci tak łatwo?
To uczucie, które nas połączyło
Przybrało niewłaściwy kształt

Niezręczne poczucie winy
zakorzeniło się w mojej głowie
Pora, żebym wracała do domu – inaczej zostanę ukarana,
słychać kruczy lament

Nie jestem samotna, więc daruj sobie przesłodzone słówka
Dzisiaj znowu czeka na mnie bezpieczny azyl
Tłumię prawdziwe pragnienie, upijając się chciwą żądzą
Śmieję się z tej dwuznaczności, która stała się naszą relacją
Nie oszukujmy się – jesteśmy mężczyzną i kobietą,
a „Miło Cię poznać” pewnego dnia zmieni się w „Żegnaj”

Miałam już dosyć tej pokracznej słodyczy
Mógłbyś uraczyć mnie swoją goryczą?
Barwne plamy hipokryzji odznaczyły się na tak drogiej mi więzi, która zacisnęła się na moim sercu, niczym łańcuch