Lia (Air OP) - Tori no Uta

Oglądaliśmy blednące smugi samolotów,
Były tak olśniewające, że uciekłam,
Zawsze byłam słaba.
Twą twarz będę zawsze mieć przed oczami.
Gdy me palce usunęły się z twojej dłoni,
Nie próbowałeś mnie zatrzymać.

Ten ptak jeszcze nie potrafi latać,
Lecz wie, że pewnego dnia poczuje wiatr.
Miejsce, którego nie potrafi dosięgnąć,
Cały czas jest w tej samej odległości.
Zaczyna ukrywać swoje marzenie.

Dzieci podróżują wakacyjnymi ścieżkami,
Wystawiając gołe stopy w stronę wiejącego wiatru.
Gdzieś daleko pozostały moje dziecinne dni,
A moje ręce czekają chwili aż polecę.

Ścigaliśmy i próbowaliśmy złapać blednące smugi samolotów,
Zawsze niezmienni, do dnia w którym przekroczyliśmy to wzgórze.
Wciąż kroczymy prosta ścieżką
Jestem pewna, że od strasznego losu chronić będzie nas Bóg morza.

Ostrza wiatru, będą gonić po całym niebie,
Zawsze mając marzenia.
Zawsze, patrząc na miejsce którego nie może sięgnąć,
Ptak ukrywa swoje marzenie.

Obróć się i osłoń zapalającą się drogę.
Nawet gdy chmury się zmieniają, szkoda nam ich.
Zawsze będziemy pamiętać wczorajszy dzień,
Oraz porę, w której odeszliśmy gdzieś.

Oglądaliśmy startujący samolot,
Później ścigając go.
Ten znak, ukazał się za wcześnie,
Razem mogliśmy wiecznie się śmiać.
Z drugiej strony naprawdę się mną opiekowałeś.
Nawet gdybym zawsze miała problemy, nie chce byś przestał mi pomagać.

Oglądaliśmy startujący samolot,
A ich smugi rosły nad nami.
Były tak olśniewające, że uciekłam,
Zawsze byłam słaba.
Ta twarz, która była zawsze zmieniana,
Aż do dnia,
W którym me palce wyślizgnęły się z twojej dłoni,
A ty nie próbowałeś mnie zatrzymać.