KID - Scenariusze

Jestem narratorem własnego sumienia , płynę pod prąd , nie tonę , a unoszą mnie marzenia. Spełniam je co dzień - te mniejsze i większe - im więcej w nie włożę pracy tym są piękniejsze , a róża nie rośnie na betonie , więc powiedz bo to straszna drobem , popiół sypiąc na głowę. Wolę ją trzymać w chmurach , a stąpam po ziemi twardo. Choć jestem pewien daje żyć niespodzianką. Bo piękne wspaniałe są momenty gdy , serce zaczyna bić , a ciało słodko śpi. Dziś zapada w sen choć wstaje nowy dzień kąt sercu , serca z umysłem daje tlen by - móc oddychać i żyć mając wiarę. Czy miłość istnieje , nawet ta szyta na miarę , a pamięć zostaje po ludziach lubiących wyzwania. To ile z siebie dajesz - tyle dostajesz w zamian.

Ref.:
Życie jest teatrem ,
co dzień zakładasz maskę,
cichną owacje - kurtyna na dnie.
Tracę okazje , ale podnieść się muszę
bo każdy dzień przynosi nowe scenariusze! x2

Ile godź mówię sam sobie - nie ma sensu daj spokój - tylekroć słyszę - i tak nie zwolnię kroku. Spokój jeszcze nastąpi o to jestem spokojny , aloe zanim to się stanie chce poszerzać horyzonty. I patrzeć gdzie nie sięgają wzrokiem polegli. Gdzie wiesz mi umarł już dawno mentalny negliż. Gdzie biedny i bogaty - to nie stan portfela , a dzielnic rozpady bo granic tu nie ma. Siema - powiem każdemu kto choć raz dał mi powód by cieszyć się chwilą i dziękować za nią Bogu. I znowu mieć dowód na istnienie miłości , ona , siedzi w nas , lecz nie każdy ją gości. Bo życie jest teatrem , co dzień zakładasz maskę. Musisz oszacować czy ono jest tego warte. Czasem na jedną kartę trzeba postawić wszystko - żeby wygrać stawkę , z życia zrobić widowisko.

Ref.:
Życie jest teatrem ,
co dzień zakładasz maskę,
cichną owacje - kurtyna na dnie.
Tracę okazje , ale podnieść się muszę
bo każdy dzień przynosi nowe scenariusze! x6