Karolina Protsenko - Someone You Loved

Idę na dno i tym razem się obawiam, że
Nie ma nikogo, kto by mnie uratował
To "wszystko albo nic"
Naprawdę doprowadza mnie do szaleństwa
Potrzebuję kogoś, kto mnie uzdrowi,
Kto mnie zna,
Do kogo należę,
Kto mnie przytuli
Łatwo powiedzieć,
Ale nigdy nie jest tak samo
Chyba polubiłam to, jak łagodziłeś cały mój ból

Teraz dzień krwawi
Aż do zmierzchu,
A ciebie tu nie ma,
Żebyś mi pomógł przez to wszystko przejść
Nie zachowałam czujności
I wtedy pozbawiłeś mnie gruntu pod nogami
Trochę się przyzwyczaiłam do bycia kimś, kogo kochasz

Idę na dno i tym razem się obawiam, że
Nie mam się do kogo zwrócić
Ten sposób kochania "wszystko albo nic"
Sprawia, że muszę spać bez ciebie
Teraz potrzebuję kogoś, kto mnie zna,
Kto mnie uzdrowi,
Do kogo należę,
Kto po prostu wie, jakie to uczucie
Łatwo powiedzieć,
Ale nigdy nie jest tak samo
Chyba spodobało mi się to, jak pomagałeś mi uciec

Teraz dzień krwawi
Aż do zmierzchu,
A ciebie tu nie ma,
Żebyś mi pomógł przez to wszystko przejść
Nie zachowałam czujności
I wtedy pozbawiłeś mnie gruntu pod nogami
Trochę się przyzwyczaiłam do bycia kimś, kogo kochasz

I mam tendencję do zamykania oczu, kiedy czasem coś boli
Wpadnę w twoje ramiona
Będę bezpieczna, słysząc o tobie, dopóki nie wrócę

Na razie dzień krwawi
Aż do zmierzchu,
A ciebie tu nie ma,
Żebyś mi pomógł przez to wszystko przejść
Nie zachowałam czujności
I wtedy pozbawiłeś mnie gruntu pod nogami
Trochę się przyzwyczaiłam do bycia kimś, kogo kochasz

Ale teraz dzień krwawi
Aż do zmierzchu,
A ciebie tu nie ma,
Żebyś mi pomógł przez to wszystko przejść
Nie zachowałam czujności
I wtedy pozbawiłeś mnie gruntu pod nogami
Trochę się przyzwyczaiłam do bycia kimś, kogo kochasz

Nie zachowałam czujności
I wtedy pozbawiłeś mnie gruntu pod nogami
Trochę się przyzwyczaiłam do bycia kimś, kogo kochasz