Indica - Pyromaani

Piroman wciąż pisze swój pamiętnik.
To bezużyteczne,
ponieważ strony i tak później spłoną.
Nawet jeśliby chciał,
nie jest w stanie się zmienić
ponieważ nic nie zastąpi jego starej miłości.

Ogień znów wybucha.
Nikt nie potrafi zrozumieć tego snu.

Dla niego to najpiękniejsza rzecz na świecie,
gdy płomienie tańczą,
może zapomnieć...

Ktoś inny czeka na koniec świata,
lub upija się.
Ktoś tylko połyka tabletki na sen,
i kładzie się, czekając.

Sen zabierze go
do piękniejszej rzeczywistości.

Każdej nocy wielbi Boga,
który niesie berło,
mogące zmienić wszystko w mgnieniu oka.
Nie musi nieść ze sobą przeszłości.

Ktoś wypowiada piękne słowa,
maluje twarze aniołów na chmurach,
nawet jeśli gorycz rwie serce,
kiedy przychodzi pora odejścia.

Ale białoskrzydły anioł nigdy po niego nie przyjdzie.
Co nas czeka?
Człowiek w czarnej pelerynie nigdy nie przybędzie.

Musiał odejść sam,
nawet nie znając siebie,
jakie jest przeznaczenie jeśli w ogóle jest,
kto go ocali,
czy wszystko to tylko czerń?

Myślę, że nie pasuję tutaj.
Marzę o czymś innym.
Dlatego stworzę piękniejszy świat,
zagubię się w swoich snach...
Kto wie, co jest prawdziwe?

Niektórzy mówią, że po prostu uciekam
gdy zamykam okna i zatrzaskuję drzwi
ale ja stworzę nowy świat.
Piękniejszy od obecnego.
Wiem,
że to możliwe.