Henryk Rejmer - Warszawo ma, przygarnij mnie

Gdy w wojny czas wróg ruszył na Warszawę,
Pod gradem kul nie było aż tak źle.
Nie jeden z nas chciał w boju zyskać sławę,
I szukał burz, bo młodość lubi grę.

Ref: Warszawo ma, za tobą tęsknię, płaczę.
Warszawo ma, ty byłaś szczęściem mym.
Dziś moje życie : górne, durne i tułacze
Pełne jest trosk pośród londyńskiej mgły.
Warszawo ma, do ciebie wrócić muszę.
Z tobą być chcę w moje ostatnie dni.

W powstania czas w bój szliśmy jak do tańca,
I często był to nasz ostatni walc.
Tańczyliśmy w kanałach i na szańcach.
Batalion nasz wykrwawiał się i słabł.

Tyś siostrą mą, serce tobie oddałem.
Mym bratem był sześciostrzałowy Wis.
Wśród łun i salw o życie swe nie dbałem,
Dziś w obcy bruk ronię za tobą łzy.