Hanna Banaszak - Wyrzeźbiłam twoją twarz

Od wielu godzin pada, pada już....
Dziś smutne panny, wojsko, nawet stróż....
A ja twą fotografię śmieszną mam
i trochę już weselej nam...

Bo mnie, taki ktoś jak ty,
tak na złość,jak ty, się śni...
I już, w takim kimś jak ja,
każda myśl jest zła, oj, zła...
Bo jesteś taki ładny, aż za ładny, by
odwiedzać właśnie moje sny...
A mnie taki ktoś jak ty,
jak na złość się śni... ach, ty...

W powietrzu wyrzeźbiłam twoją twarz...
lecz tego wdzięku, który w sobie masz,
nie odda pędzel, węgiel ani gwasz...
Czekałam długo, długo aż...

Aż ty, znaczy ktoś jak ty,
tak na złość jak ty się śni...
I już, w takim kimś jak ja
każda myśl jest zła, oj, zła....
Bo jesteś taki ładny, aż za ładny, by
odwiedzać właśnie moje sny...
A mnie, taki ktoś jak ty,
jak na złość się śni...ach Ty!

W powietrzu wyrzeźbiłam Twoją twarz...
Czekałam bardzo długo...długo,aż!
Aż się taki ładny stałeś,
tak mnie w sobie rozkochałeś....
Nikt nie umie w serce wpaść...

lalalalalalalalalalala.................

Bo ty, znaczy ktoś jak ty,
jak na złość jak ty się śni...ach Ty!
W powietrzu wyrzeźbiłam twoją twarz,
Czekałam bardzo długo, długo aż...
Aż się taki ładny stałeś...tak mnie w sobie rozkochałeś,
NIKT NIE UMIE W SERCE WPAŚĆ....jak Ty!!
Tak...tak...tak...jak Ty!!