Halina Zimmermann - Pod osłoną nocy

Słońce powoli spada głową w dół,
Wieczór na palcach skrada się.
Cisza zamyka usta nam na klucz,
Słowa bez żalu tracą sens.

Miasto zmęczone kładzie się do snu,
Popatrz: na szybach płonie zmierzch…
Zegar wybija godzin długi sznur —
Zostań i zaśnij obok mnie.

Pod osłoną nocy,
Zapatrzeni w siebie,
Przymykamy oczy —
Ty i ja — na smutki dnia.
Pod osłoną nocy,
Na spokojnym niebie
Tak się wolno toczy
Czas.

~ ♫ ♫ ♫ ~

Pod osłoną nocy,
Zapatrzeni w siebie,
Przymykamy oczy —
Ty i ja — na smutki dnia.
Pod osłoną nocy,
Na spokojnym niebie
Tak się wolno toczy
Senny czas.

Nie odnajdzie tutaj nas
Ani smutek, ani żal,
Gdy staniemy twarzą w twarz —
Noc i księżyc, ty i ja.

Północ zamyka w domach cicho drzwi,
Gaśnie ostatni akord dnia.
W okna kołaczą sennie wielkie ćmy
Słuchaj: wiatr swoje scherzo gra.

Pamięć zaciera z wolna zdarzeń ślad,
Wszystko rozpływa się we mgle.
Gwiazdy nadzieję nową wróżą z kart —
Może i dla nas starczy jej?

[2x:]
Pod osłoną nocy,
Zapatrzeni w siebie,
Przymykamy oczy —
Ty i ja — na smutki dnia.
Pod osłoną nocy,
Na spokojnym niebie
Tak się wolno toczy
Senny czas obok nas…