Guiziec - Mur

ogień wypalił nasze serca
pustka w nicości się wciąż powiększa
w ciemności fałszywy stworzył się schron
nasze drogi wciąż poplątane
prowadzą nas gdzieś w nieznane
i w głowie myśl by uciec stąd

grobowa cisza nie zachęca
do zwierzeń takich prosto od serca
kaptur zakładam nie ma mnie tu
my tyle wspólnych lat razem
czy serce jeszcze nam wskaże
co zrobić by rozbić dzielący nas mur

nowe rozdanie czy było warto
wróżka zamilkła nad trefną kartą
nie powie jak znosić mam ten ból
czy zawsze się znajdzie otwarty bar
aby zapomnieć ile to kar zawisło
gdy wyszło na jaw że nagi jest król

ogień wypala nasze serca
ja jestem ten innowierca
czy dotrzesz do tajemnic do mych snów
jak orzech głowę rozłup na pół
i wszystko co znajdziesz wywal na stół
być może zrozumiesz sens moich słów