Gabriela Kulka - Spitting Image

"Lustrzane odbicie"

Żeglowała w filiżance kawy
Życie na morzu potrafi być ciężkie.
Uśmiechała się na drugim brzegu,
Szukając czegoś więcej.
Ale kiedy się zbliżała, znalazła lustro,
Które rzuciło światło na jej nierozwikłaną osobowość.
Ta dziewczyna była już tam wcześniej.
I czuję, jakby ktoś podążał za mną, kiedy ja idę za nią.
I boję się, że jednak za nikim nie idę- pociąg Twoich myśli ominął moją stację.
Czas i znowu.
Kiedy tłumaczą mi różne rzeczy- próbuję znaleźć cokolwiek oczywistego.
Jak ona przypomina mi mnie.
Jak mogę czuć się tak cudownie?
Jak mogę nigdy nie nienawidzić lustrzanego odbicia mnie samej?
Więc znalazłam sobie nowy dom
Pośród ramion kamieni.
W miejscu, gdzie ludzie rosną wysocy.
Wzrastają i nigdy nie upadają.
Ale wciąż kocham tych rock n’roll’owych chłopców
Którzy trzymają się wysoko, ilekroć się zbliżają.
Jeśli oni mogą zmieścić się w moje kalosze, dlaczego ja nie mogę pasować do ich ubrań?
I czuję, jakby ktoś podążał za mną, kiedy ja idę za nią.
I boję się, że jednak za nikim nie idę- pociąg Twoich myśli ominął moją stację.
Czas i znowu.
Kiedy tłumaczą mi różne rzeczy- próbuję znaleźć cokolwiek oczywistego.
Jak ona przypomina mi mnie.
Jak mogę czuć się tak cudownie?
Jak mogę nigdy nie nienawidzić lustrzanego odbicia mnie samej?
Powiedz mi, dokąd zmierzasz, mogę obrać inną drogę.