Fuzz - Siedem

Nie widać nic dobrego w nas
Kiedy oślepia własny blask

Wszystko mieć i ciągle brać
Zdobywać żeby sobie dać

Spijamy smak przekrwionych ust
W strzemionach czarnych
świętych krów

W prezencie cugle złote włóż
Ciernistą słów koronę

Czuję jak wokół mnie wije się
mrok
Sam już nie wiem czy jestem

Kurz i pył z rozbitych o ścianę
Ksiąg i słów już dawno
zapomniane
Dym i żar spalone sztandary
Świat i tak zapomni odwraca
wzrok
Kto zrobi pierwszy krok

Choć skóra w szwach pęka już
Po w złotą ikrę wbijać nóż

Płynąca krew pompuje skroń
Zalewa serce zgniata dłoń

Do twarzy twarz nie po to by
Ukoić lecz wycisnąć łzy

Nadziei wiary i woli brak
By samego siebie odnaleźć

Zmazać z siebie chcę grzech
Ogrzać się w świetle dnia
Ostatnio miałem znów sen
Że raj płonie wokół nas

Kto zrobi pierwszy krok
Gdy ideałów brak
I kto podniesie swój wzrok
Da znak pootwiera serca.