Francesco Gabbani - La strada

Droga do domu jest zawsze taka sama
Zmienia jasność mojej gwiazdy
Udawanie, że jest się szczęśliwym, nie jak takie, jak się mówi
Tak proste dla mnie
Drogę tę znam bardzo dobrze, a jednak się mylę
Nie mogę utrzymać się prosto, kiedy wpadam w poślizg
Wydaje mi się, że jestem szczęśliwy,
ale żołądek zdradza
Rzekome prawdy

Patrząc w niebo, zastanawiam się, czy znajdzie się dla mnie trochę spokoju, który potrwa wieczność?
Naprzeciw światła dusza przemija szybko, szukając spokoju, spokoju, spokoju

Droga ma tysiące luster, a ja się w nich przeglądam
Stoję przed zakrętem mojego spojrzenia
Pytam sam siebie "Czy jesteś szczęśliwy?",
ale odbicie mi nie mówi,
Jaka jest prawda

Patrząc w niebo, zastanawiam się, czy znajdzie się dla mnie trochę spokoju, który potrwa wieczność?
Naprzeciw światła dusza przemija szybko, szukając spokoju, spokoju, spokoju

Ale czas biegnie, zmienia się wiatr, ale nie przeminie
uczucie niepokoju
Może tak, jak spada deszcz i, sam nie wiem,
Może z jakiegoś powodu w końcu będę istnieć.

Patrząc w niebo, zastanawiam się, czy znajdzie się dla mnie trochę spokoju, który potrwa wieczność?
Naprzeciw światła dusza przemija szybko, szukając spokoju, spokoju, spokoju

Patrząc w niebo, zastanawiam się, czy znajdzie się dla mnie trochę spokoju, który potrwa wieczność?
Naprzeciw światła dusza przemija szybko, szukając spokoju, spokoju, spokoju

Szuka spokoju, spokoju, spokoju
Szuka spokoju, spokoju, spokoju