Elżbieta Jodłowska - Odgrzewana miłość

Byłeś, kochałeś
Byłeś, szalałeś
Byłeś, zdradziłeś, odszedłeś
Nie ma już ciebie
Gdzieś poszedł, nie wiem
Przepadłeś - trudno, świetnie

Wyszedłeś przed tygodniem
Pomknęły dni swobodne
I uczuć mych pochodnię
Ostudził ziąb

Nie wracaj tu ze łzami
Przeprosin sloganami
Skończone między nami
Za oko ząb

Odgrzewana miłość
Przeszłość odgrzewana
Nie idzie na zdrowie
Zwykle mści się na nas

Wierzchem nas oparzy
W środku zmrozi chłodem
Rzadko nam się darzy
Częściej czyni szkodę

Wróciłeś, pukałeś
Wróciłeś, wzdychałeś
Wróciłeś, bo miałeś dreszcze
Klucz przekręciłam
Drzwi otworzyłam
W ramionach skryłam - jesteś

Szeptałeś rozczulony:
"Ach, nie ma jak u żony"
A z oka strumyk słony
Skapywał w dół

Ścierałam łzę serdeczną
I serce woskiem miękło
Złamało się, coś pękło
Znów byłeś mój

Odgrzewana miłość
Przeszłość odgrzewana
Zapomniała smaku
Pierwszego kochania

Próbowała solą
Miodem próbowała
Mdłe się to zrobiło
Przełknąć się nie dało

Odgrzewana miłość
Marne odgrzewanie
W przystępie zapału
Niekontrolowane

Przesadnym płomieniem
Kucharz ją przypalił...
Kochanie, proszę książkę
Życzeń i zażaleń!