Ekipa Walkera - Już może czas

Już może czas zostawić to, czym cały czas się dotąd żyło.
Już może czas by odkryć to, czego się dotąd nie odkryło.
Już może czas by skończyć coś i swe problemy tu porzucić.
Już nadszedł czas by odejść stąd i może więcej tu nie wrócić.

Kolejny dzień zaczyna się, kolejny w brudnym mym mieszkaniu.
Znowu do pracy ruszam stąd, znowu do pracy na Żeraniu.
Spotkam przyjaciół swoich znów, znowu te same, stare twarze.
Potem wędrować będę wciąż, wciąż przez te same korytarze.

W swym świecie znów będziemy żyć obowiązkowe 8 godzin,
potem na koniec pracy swej wszyscy powrócą do swych rodzin.
A ja? No cóż, zostanę sam, już chyba się przyzwyczaiłem.
Nie ma niczyjej winy w tym, sam taki świat sobie stworzyłem.

Już może czas zostawić to, czym cały czas się dotąd żyło.
Już może czas by odkryć to, czego się dotąd nie odkryło.
Już może czas by skończyć coś i swe problemy tu porzucić.
Już nadszedł czas by odejść stąd i może więcej tu nie wrócić.

Jednak zadaje sobie wciąż, jedno tak ważne wszak pytanie:
Czemu tak los traktuje mnie? Wciąż odpowiedzi szukam na nie.
Czym zasłużyłem by być sam? Co ja takiego Wam zrobiłem?
Ludzie bez których nie da wszak się żyć, z którymi nigdy ja nie żyłem...

Tak pragnę być przez chwilę z kimś, kto mnie wysłucha i zrozumie.
Otworzę przed nim się na wskroś, on takim mnie zaakceptuje.
Tej odrobiny szczęścia chcę, by z kimś mi bliskim życie przeżyć.
Nadzieja tli się we mnie wciąż, lecz coraz trudniej jest mi wierzyć.

Już może czas zostawić to, czym cały czas się dotąd żyło.
Już może czas by odkryć to, czego się dotąd nie odkryło.
Już może czas by skończyć coś i swe problemy tu porzucić.
Już nadszedł czas by odejść stąd i może więcej tu nie wrócić.

Już może czas (już może czas) zostawić to, czym cały czas się dotąd żyło.
Już może czas (już może czas) by odkryć to, czego się dotąd nie odkryło.
Już może czas by skończyć coś i swe problemy tu porzucić.
Już nadszedł czas by odejść stąd i może więcej tu nie wrócić...