Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Desire
Popularne teksty
Desire - When sorrow embraces my heart
When sorrow embraces my heart
Tekst dodał(a): Dysia1118
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Mikazukix
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): kati323
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Love have torn us apart...
In the touched silence of my aching soul
A big sea of emotion is heard inside of me...
It is the fury of all flames, the rage of all winds
The anger of all sullen seas
My heart cries... Cries...
And in that immense vastness, my heart cries
Cries the hopelessness, cries the pain, cries the grief
Raised by the love that burns in my frozen heart
Casting fire to my glorious taciturn quietness
The sorrow stream my grievous eyes with water
That floods my heart, that crestfallen sea of tears
My Heart is torn apart, consumed in silence by pain
Shedding in tears and elegies for it's love
Ah, my anguishes, over whelming baleful of my passions
How I wished to blind them near to my chest, feel them and die!
Die...
Ah, so much nostalgia! so, so much loneliness!
Poor soul, how you are so fiercely cold
Your whispering sunked with tears, your hurted sighs
Are a seediness, a regret, a desolation
I will die... Die...
Oh, how terrible is this anguish, this despair of can't confessing
In a screaming tone, in a last scream
My love with the heart bleeding
Ah, sentimento funebre! Oh, lutuosa melancolia!
Deusa da negra escurid?o do sentimento que me esfria
Celeste e divina ? a lembran?a, a mem?ria do teu beijo
A arder-me no peito, esse c?u amplo de desejo...
Ah, gloomy feeling! Oh, mournful melancholy!
Goddess of black darkness of the sentiment that freezes me
Heavenly and divine is the remembrance, the memory of your kiss
(Oh sorrow, embrace me... In your arms I wish to die)
Burning in my chest, that wide sky of desire...
Here, just me and you and my shadowy sadness
With my soul already fed up of sighing and moaning
What I want is to take to death
My being overflowing of suffering, perish to suffer
And in deeply sad agony, my eyes ripped off by tears
With which my soul relieves the pain
Are fainting like the sky at daylight
Oh, what outermost of pain! Oh, what tragic misanthropy!
When sorrow embraces my heart, it dies alone!
True love never dies...
Love is suicide...
In the touched silence of my aching soul
A big sea of emotion is heard inside of me...
It is the fury of all flames, the rage of all winds
The anger of all sullen seas
My heart cries... Cries...
And in that immense vastness, my heart cries
Cries the hopelessness, cries the pain, cries the grief
Raised by the love that burns in my frozen heart
Casting fire to my glorious taciturn quietness
The sorrow stream my grievous eyes with water
That floods my heart, that crestfallen sea of tears
My Heart is torn apart, consumed in silence by pain
Shedding in tears and elegies for it's love
Ah, my anguishes, over whelming baleful of my passions
How I wished to blind them near to my chest, feel them and die!
Die...
Ah, so much nostalgia! so, so much loneliness!
Poor soul, how you are so fiercely cold
Your whispering sunked with tears, your hurted sighs
Are a seediness, a regret, a desolation
I will die... Die...
Oh, how terrible is this anguish, this despair of can't confessing
In a screaming tone, in a last scream
My love with the heart bleeding
Ah, sentimento funebre! Oh, lutuosa melancolia!
Deusa da negra escurid?o do sentimento que me esfria
Celeste e divina ? a lembran?a, a mem?ria do teu beijo
A arder-me no peito, esse c?u amplo de desejo...
Ah, gloomy feeling! Oh, mournful melancholy!
Goddess of black darkness of the sentiment that freezes me
Heavenly and divine is the remembrance, the memory of your kiss
(Oh sorrow, embrace me... In your arms I wish to die)
Burning in my chest, that wide sky of desire...
Here, just me and you and my shadowy sadness
With my soul already fed up of sighing and moaning
What I want is to take to death
My being overflowing of suffering, perish to suffer
And in deeply sad agony, my eyes ripped off by tears
With which my soul relieves the pain
Are fainting like the sky at daylight
Oh, what outermost of pain! Oh, what tragic misanthropy!
When sorrow embraces my heart, it dies alone!
True love never dies...
Love is suicide...
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieMiłość rozszarpała nas...
W dotkniętej ciszy mojej bolącej duszy
Słychać ogromne morze emocji wewnątrz mnie...
To furia wszystkich płomieni, wściekłość wszystkich wiatrów
Złość wszystkich ponurych mórz
Moje serce wrzeszczy.. wrzeszcy
I w tym niezmiernym bezmiarze, moje serce wrzeszcy
Wrzeszczy z rozpaczy, z bólu, z żalu
Wzniesione przez miłość, która płonie
w moim zamrożonym sercu
Rzuca ogień do mojej chwalebnej małomównej ciszy
Smutek napływa moje ciężkie oczy wodą, która
Zalewa moje serce, tym przygnębiającym morzem łez
Moje serce jest rozszarpane, pochłonięte w ciszy przez ból
Tracąc łzy i elegie dla swej miłości
Ach, moje strapienia przytłaczają zguby mojej namiętności
Jakże pragnąłbym zaślepić je w pobliżu klatki piersiowej, poczuć je i umrzeć!
Umrzeć...
Ach, tyle nostalgii! tak wiele samotności!
Biedna duszo, jakże jesteś tak gwałtownie zimna
Twoje szepty zatopione łzami, twoje zranione wzdychania
są zaniedbaniem, żalem, spustoszeniem
Umrę, umrę...
Och, jak straszna jest ta udręka, ta rozpacz
nie mogąc ci wyznać, krzyczącym głosem,
w ostatnim krzyku
Moją miłość z krwawiącym sercem
Ach, posępne uczucie! Och, żałobna melancholio!
Bogini ponurego mroku, uczucia które mnie zamraża
Niebiańska i boska jest ta pamiątka, wspomnienie
naszego pocałunku,
Pieczenie w mojej piersi, to szerokie niebo pożądania...
Ach, posępne uczucie! Och, żałobna melancholio!
Bogini ponurego mroku, uczucia które mnie zamraża
Niebiańska i boska jest ta pamiątka, wspomnienie
naszego pocałunku,
( O smutku, obejmij mnie... w twoich ramionach
pragnę umrzeć
Pieczenie w mojej piersi, to szerokie niebo pożądania..
Jesteśmy tu tylko ja, ty i mój cienisty smutek
Moja dusza ma już dość westchnień i jęków
To co chcę zabrać do śmierci
Ja przepełniony cierpieniem, zginę by cierpieć
I w głębokiej przygnębiającej agonii, moje oczy
zostały oderwane przez łzy
Wraz z którymi moja dusza łagodzi ból
Słabną jak niebo o świcie
O, jaki zewnętrzny ból! O jaka tragiczna mizantropia!
Gdy smutek ogarnia moje serce, to umiera samo!
Prawdziwa miłość nigdy nie umiera..
Miłość to samobójstwo..
W dotkniętej ciszy mojej bolącej duszy
Słychać ogromne morze emocji wewnątrz mnie...
To furia wszystkich płomieni, wściekłość wszystkich wiatrów
Złość wszystkich ponurych mórz
Moje serce wrzeszczy.. wrzeszcy
I w tym niezmiernym bezmiarze, moje serce wrzeszcy
Wrzeszczy z rozpaczy, z bólu, z żalu
Wzniesione przez miłość, która płonie
w moim zamrożonym sercu
Rzuca ogień do mojej chwalebnej małomównej ciszy
Smutek napływa moje ciężkie oczy wodą, która
Zalewa moje serce, tym przygnębiającym morzem łez
Moje serce jest rozszarpane, pochłonięte w ciszy przez ból
Tracąc łzy i elegie dla swej miłości
Ach, moje strapienia przytłaczają zguby mojej namiętności
Jakże pragnąłbym zaślepić je w pobliżu klatki piersiowej, poczuć je i umrzeć!
Umrzeć...
Ach, tyle nostalgii! tak wiele samotności!
Biedna duszo, jakże jesteś tak gwałtownie zimna
Twoje szepty zatopione łzami, twoje zranione wzdychania
są zaniedbaniem, żalem, spustoszeniem
Umrę, umrę...
Och, jak straszna jest ta udręka, ta rozpacz
nie mogąc ci wyznać, krzyczącym głosem,
w ostatnim krzyku
Moją miłość z krwawiącym sercem
Ach, posępne uczucie! Och, żałobna melancholio!
Bogini ponurego mroku, uczucia które mnie zamraża
Niebiańska i boska jest ta pamiątka, wspomnienie
naszego pocałunku,
Pieczenie w mojej piersi, to szerokie niebo pożądania...
Ach, posępne uczucie! Och, żałobna melancholio!
Bogini ponurego mroku, uczucia które mnie zamraża
Niebiańska i boska jest ta pamiątka, wspomnienie
naszego pocałunku,
( O smutku, obejmij mnie... w twoich ramionach
pragnę umrzeć
Pieczenie w mojej piersi, to szerokie niebo pożądania..
Jesteśmy tu tylko ja, ty i mój cienisty smutek
Moja dusza ma już dość westchnień i jęków
To co chcę zabrać do śmierci
Ja przepełniony cierpieniem, zginę by cierpieć
I w głębokiej przygnębiającej agonii, moje oczy
zostały oderwane przez łzy
Wraz z którymi moja dusza łagodzi ból
Słabną jak niebo o świcie
O, jaki zewnętrzny ból! O jaka tragiczna mizantropia!
Gdy smutek ogarnia moje serce, to umiera samo!
Prawdziwa miłość nigdy nie umiera..
Miłość to samobójstwo..
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):