Dejan - Szok

Wiesz, ostatnio kumpel mnie zapytał, czy mój ojciec żyje jednak
Bo usłyszał od kogoś, że miał raka i przegrał
W Kielcach krąg hermetyczny od lat w oknach, oczy
Wypatrują tych, co sieją postrach w nocy
Wytwórcy plotek może są właśnie w twojej kuchni
Ojciec żyje, pozdrawiam, tęsknię, życzę stówki
Bo tutaj jesteś zawsze, nie świeć hajsem
Zazdrość czujesz? Pachnie trochę wsią i trochę miastem
Na obczyźnie wyidealizowałem to w myślach
Myślałem, że wszystko wygram i jestem jak Dyzma
W ojczyźnie zszedłem na ziemię, bańka prysła
Cała rodzina na Wyspach to już nie moja przystań
Na pięcioletnią chwilę z Londynem na kawie
Powrót, szok i jestem kielczaninem w Warszawie
Obrót o sto osiemdziesiąt stopni dociera do mnie
Zacząć od zera misją na najbliższe tygodnie

Ref. x2
To jest szok, nie sądziłem, że przejdę tą przemianę
Coś, co było wielkie, dla mnie stało się małe
Coś, co było ważne, nagle stało się zbędne
Z niepokojem patrzę na przemianę w kogoś, kim będę

Chcę, byś mnie nie znał, wyglądu, twarzy, żadnych rozmów
Bym był tylko jednym z wielu szarych przechodniów
Bo mój szczęśliwy dzień jest kiedy mijam łukiem małpy
Jak cień zjednoczony z brukiem muszę sam żyć
To moje własne wnioski z głupiej walki, starczy
Bo jak każdy z nas ostatecznie wrócę na tarczy
Wyobrażenia mijają się z prawdą stale
Życie, w którym jeszcze niedawno nic nie kumałem
Wciąż kumam niewiele, lecz to przez te blanty, człowiek
Mam nadzieję, że to kiedyś jebnę wreszcie, dam żyć sobie
Przecież już niejednego zryły jazdy w głowie
Chcesz być następny? To nie jest tak przyjazny środek
Przelicz na wersy czas, który zabiera ci płomień
I pomyśl, że za chwilę mógłby nadejść koniec
Śmierć przyszła cicho, a zostawiłeś pustą kartkę
Nie doliczono czasu za młodzieńczą żółtą kartkę

Ref. x2
To jest szok, nie sądziłem, że przejdę tą przemianę
Coś, co było wielkie, dla mnie stało się małe
Coś, co było ważne, nagle stało się zbędne
Z niepokojem patrzę na przemianę w kogoś, kim będę