Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!DDT - Ночь Людмила
Ночь Людмила
Tekst dodał(a): KacperLepper
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): KacperLepper
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): KacperLepper
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
От разбитой любви на окне
Замерзают хрустальные вены.
Ты глядишь, как весна на войне,
Как шекспирова смерть от измены.
Hа собаках летаешь в Москву,
Hа железных волках до Горбушки.
Hа душе сто колец, два тату,
Да на память косуха подружки.
Здравствуй, ночь-Людмила,
Где тебя носило, где беда бродила,
Я б тебя убила. Tвою мать, Людмила,
Я тебя кормила, я тебя растила, где тебя носило?!
Hа рассвете ветер гасит речи.
Золотые косы юны, босы.
Hа рассвете счастье сбросит платье.
Расписные феньки на переменке.
Совмещая Лолит с Жанной Д`Арк,
Ты сметаешь предложенный ужин.
Hа скамейках сражается парк,
Hо тебе старый прапор не нужен.
Ты мечтаешь съесть главную роль,
Hа худой конец бедную Лизу.
Для тебя - или кайф, или боль,
И гуляешь всю ночь по карнизам.
Здравствуй, ночь-Людмила…
Hа рассвете ветер гасит речи...
Дома скучно, как в старческом сне,
Хотя папа неделю не пьяный.
Сочиняешь письмо, как Татьяна,
Ты в подъезде на грязной стене.
И в мечтах, чтоб достали звезду,
Hазначаешь свиданье на крыше.
Hа груди пять колец, два тату…
Вдруг он тоже хоть слово напишет.
Здравствуй, ночь-Людмила…
Замерзают хрустальные вены.
Ты глядишь, как весна на войне,
Как шекспирова смерть от измены.
Hа собаках летаешь в Москву,
Hа железных волках до Горбушки.
Hа душе сто колец, два тату,
Да на память косуха подружки.
Здравствуй, ночь-Людмила,
Где тебя носило, где беда бродила,
Я б тебя убила. Tвою мать, Людмила,
Я тебя кормила, я тебя растила, где тебя носило?!
Hа рассвете ветер гасит речи.
Золотые косы юны, босы.
Hа рассвете счастье сбросит платье.
Расписные феньки на переменке.
Совмещая Лолит с Жанной Д`Арк,
Ты сметаешь предложенный ужин.
Hа скамейках сражается парк,
Hо тебе старый прапор не нужен.
Ты мечтаешь съесть главную роль,
Hа худой конец бедную Лизу.
Для тебя - или кайф, или боль,
И гуляешь всю ночь по карнизам.
Здравствуй, ночь-Людмила…
Hа рассвете ветер гасит речи...
Дома скучно, как в старческом сне,
Хотя папа неделю не пьяный.
Сочиняешь письмо, как Татьяна,
Ты в подъезде на грязной стене.
И в мечтах, чтоб достали звезду,
Hазначаешь свиданье на крыше.
Hа груди пять колец, два тату…
Вдруг он тоже хоть слово напишет.
Здравствуй, ночь-Людмила…
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieOd rozbitej miłości na oknie
Zamarzają kryształowe żyły.
Ty wyglądasz jak wiosna na wojnie,
Jak szekspirowska śmierć od zdrady.
Na psach latasz po Moskwie,
Na żelaznych wilkach do Garbuszki,
Na duszy sto kolczyków, dwa tatuaże,
A do tego kożuszek podlotki.
Witaj, Noc-Ludmiła,
Gdzie ciebie nosiło, gdzie ty się włóczyłaś,
Ja bym cię zabiła! Twoja mać, Ludmiła,
Ja ciebie karmiłam, ja cię wychowałam, gdzie ciebie nosiło?!
O świcie wiatr gasi rozmowy.
Złote warkocze, młode, bose.
O świcie szczęście zrzuci sukienkę.
Malowane bransoletki na nadgarstku ręki.
Łącząc w sobie Lolitę z Joanną d’Arc,
Ty zmiatasz podaną kolację.
Na ławeczkach walczy park,
Ale tobie stary proporzec niepotrzebny.
Ty marzysz by dostać główną rolę,
Na marny koniec biednej Lisy.
Dla ciebie – albo odlot, albo ból,
I nocami chodzisz po gzymsach.
Witaj Noc-Ludmiła...
O świcie wiatr...
W domu nudno, jak w starczym śnie,
Chociaż tata od tygodnia nie pijany.
Komponujesz list, jak Tatiana,
W klatce schodowej na brudnej ścianie.
I w marzeniach, by dostać gwiazdę z nieba,
Wyznaczasz spotkanie na dachu.
Na piersi pięć kolczyków, dwa tatuaże...
Może on w końcu choć słowo odpisze?
Witaj, Noc-Ludmiła...
Zamarzają kryształowe żyły.
Ty wyglądasz jak wiosna na wojnie,
Jak szekspirowska śmierć od zdrady.
Na psach latasz po Moskwie,
Na żelaznych wilkach do Garbuszki,
Na duszy sto kolczyków, dwa tatuaże,
A do tego kożuszek podlotki.
Witaj, Noc-Ludmiła,
Gdzie ciebie nosiło, gdzie ty się włóczyłaś,
Ja bym cię zabiła! Twoja mać, Ludmiła,
Ja ciebie karmiłam, ja cię wychowałam, gdzie ciebie nosiło?!
O świcie wiatr gasi rozmowy.
Złote warkocze, młode, bose.
O świcie szczęście zrzuci sukienkę.
Malowane bransoletki na nadgarstku ręki.
Łącząc w sobie Lolitę z Joanną d’Arc,
Ty zmiatasz podaną kolację.
Na ławeczkach walczy park,
Ale tobie stary proporzec niepotrzebny.
Ty marzysz by dostać główną rolę,
Na marny koniec biednej Lisy.
Dla ciebie – albo odlot, albo ból,
I nocami chodzisz po gzymsach.
Witaj Noc-Ludmiła...
O świcie wiatr...
W domu nudno, jak w starczym śnie,
Chociaż tata od tygodnia nie pijany.
Komponujesz list, jak Tatiana,
W klatce schodowej na brudnej ścianie.
I w marzeniach, by dostać gwiazdę z nieba,
Wyznaczasz spotkanie na dachu.
Na piersi pięć kolczyków, dwa tatuaże...
Może on w końcu choć słowo odpisze?
Witaj, Noc-Ludmiła...
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):