Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Popularne teksty
DDT - Бродяга / Brodyaga
Бродяга / Brodyaga
Tekst dodał(a): KacperLepper
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): KacperLepper
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): KacperLepper
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Бродяга
На дороге разбитое тело,
На деревьях останки души -
Одинокая смерть пролетела
В этой Богом забытой глуши.
Он лежал на истлевшем бурьяне,
Плыли в небе слепые глаза.
Безымянный, босой, окаянный,
А вдали собиралась гроза.
На груди в свете молний сияли
Два червя да серебряный крест,
А вдали молча горы стояли,
Стерегли пустоту этих мест.
Эй, бродяга, ты сын человечий,
Где твой конь, где жена, где село?
Облаками окутавши плечи,
Мать-гроза отпевала его.
Сколько лет ты по свету скитался,
Как давно от родимой двери?
В даль ушел и навек там остался,
Господь душу его забери.
Закопал я его под ольхою,
Свет от молний стекал по усам,
Не увидел я тень за собою...
Понял, что хоронил себя сам.
На дороге разбитое тело,
На деревьях останки души -
Одинокая смерть пролетела
В этой Богом забытой глуши.
Он лежал на истлевшем бурьяне,
Плыли в небе слепые глаза.
Безымянный, босой, окаянный,
А вдали собиралась гроза.
На груди в свете молний сияли
Два червя да серебряный крест,
А вдали молча горы стояли,
Стерегли пустоту этих мест.
Эй, бродяга, ты сын человечий,
Где твой конь, где жена, где село?
Облаками окутавши плечи,
Мать-гроза отпевала его.
Сколько лет ты по свету скитался,
Как давно от родимой двери?
В даль ушел и навек там остался,
Господь душу его забери.
Закопал я его под ольхою,
Свет от молний стекал по усам,
Не увидел я тень за собою...
Понял, что хоронил себя сам.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieWłóczęga
Na drodze leży rozbite ciało
Na drzewach – resztki duszy.
Samotna śmierć obok przeleciała
W tej zapomnianej przez Boga głuszy.
On leżał na nadpsutym burzanie,
Dryfował w niebie jego ślepy wzrok.
Bezimienny, bosy i przeklęty,
A z oddali nadciągała burza.
Na piersi w blasku gromu zalśniały
Dwa czerwie i posrebrzany krzyż,
A w dali milczące góry stały,
Strzegły pustki tych miejsc.
Ej, włóczęgo, przecież ty syn człowieczy,
Gdzie twój koń, żona, gdzie twoja wieś?
Obłokami okrywszy mu plecy,
Matka-burza żegnała go.
Ile lat po świecie się błąkałeś,
Jak dawno – od rodzinnych drzwi?
W dal odszedł i na wieki został tam,
Panie, duszę jego zabierz.
Zakopałem go pod starą olchą,
Błyski gromów ściekały po wąsach,
Nie zauważyłem cienia za sobą...
Zrozumiałem, że chowałem siebie sam.
Na drodze leży rozbite ciało
Na drzewach – resztki duszy.
Samotna śmierć obok przeleciała
W tej zapomnianej przez Boga głuszy.
On leżał na nadpsutym burzanie,
Dryfował w niebie jego ślepy wzrok.
Bezimienny, bosy i przeklęty,
A z oddali nadciągała burza.
Na piersi w blasku gromu zalśniały
Dwa czerwie i posrebrzany krzyż,
A w dali milczące góry stały,
Strzegły pustki tych miejsc.
Ej, włóczęgo, przecież ty syn człowieczy,
Gdzie twój koń, żona, gdzie twoja wieś?
Obłokami okrywszy mu plecy,
Matka-burza żegnała go.
Ile lat po świecie się błąkałeś,
Jak dawno – od rodzinnych drzwi?
W dal odszedł i na wieki został tam,
Panie, duszę jego zabierz.
Zakopałem go pod starą olchą,
Błyski gromów ściekały po wąsach,
Nie zauważyłem cienia za sobą...
Zrozumiałem, że chowałem siebie sam.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):