D-A-D - Sleeping My Day Away

Bełkoczę "Dzień dobry" i podnoszę głowę
Całuję swoją maskotkę, oddech mi cuchnie
Widzę, że już świta, więc zostaję w łóżku
Otwieram oczy, gdy dogorywa dzień
Obracam światem i znów smacznie śpię
Moja zmora dnia odeszła, zapinam dżinsy
Królu niebieski, pobłogosław tę noc

Z bladych ust chłopaka, który leży*:
Przesypiam swój dzień
I kiedy noc zawita w mieście, mówię:
Przesypiam swój dzień
O tak! W poduszkę szepczę:
Przesypiam swój dzień
A po zmroku wkraczam do gry
Przesypiam swój dzień, przesypiam swój dzień

Dumny byłbym, mogąc cię wpuścić do swoich snów
Z uśmiechem na ustach prowadziłbym naszą łódź
Więc jeśli chcesz udać się ze mną w podróż
Lepiej śpij mocno przez resztę dnia
Widzisz, mógłbym być nawet uśpiony, mi tej reszty wcale nie brakuje
Bo ja ucinam sobie komara, kiedy na nieboskłon wraca słońce

Z bladych ust chłopaka, który leży:
Przesypiam swój dzień
I kiedy noc zawita w mieście, mówię:
Przesypiam swój dzień
O tak! W poduszkę szepczę:
Przesypiam swój dzień
A po zmroku wkraczam do gry
Przesypiam swój dzień, przesypiam swój dzień, przesypiam swój dzień
Przesypiam swój dzień
Przesypiam swój dzień
O tak! Obróciłem właśnie światem, o tak! Znów to zrobiłem
Przesypiam swój dzień
Muszę zaraz ukryć swoje cienie pod oczami
Przesypiam swój dzień
O tak! Wszyscy dobrzy ludzie muszą iść znów do łóżka
Przesypiam swój dzień
Bo to diabeł jest na etacie wewnątrz mojego mózgu
Przesypiam swój dzień, przesypiam swój dzień
Przesypiam swój dzień, przesypiam swój dzień



* Możliwe, że jest to nawiązanie do starej kowbojskiej piosenki, której pierwsza zwrotka brzmi: „»O bury me not on the lone prairie« / These words came low and mournfully / From the pallid lips of the youth who lay / On his dying bed at the close of day”, czyli mniej więcej: 'Nie chcę być pochowany na odludnej prerii' / Cicho i żałośnie wydobyły się słowa / Z bladych ust młodzieńca, który leży / U schyłku dnia na łożu śmierci.