Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Bob Dylan & Paul Simon - The Sound Of Silence
The Sound Of Silence
Tekst dodał(a): basiabijou
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): basiabijou
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): basiabijou
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Hello darkness, my old friend,
I've come to talk with you again,
Because a vision softly creeping,
Left its seeds while I was sleeping,
And the vision that was planted in my brain
Still remains
Within the sound of silence.
In restless dreams I walked alone
Narrow streets of cobblestone,
'Neath the halo of a street lamp,
I turned my collar to the cold and damp
When my eyes were stabbed by the flash of a neon light
That split the night
And touched the sound of silence.
And in the naked light I saw
Ten thousand people, maybe more.
People talking without speaking,
People hearing without listening,
People writing songs that voices never share
No one dared
Disturb the sound of silence.
"Fools", said I, "You do not know
Silence like a cancer grows.
Hear my words that I might teach you,
Take my arms that I might reach you."
But my words like silent raindrops fell,
And echoed in the wells of silence.
And the people bowed and prayed
To the neon god they made.
And the sign flashed out its warning
In the words that it was forming.
And the sign said: "The words of the prophets
Are written on the subway walls and tenement halls
And whispered in the sounds of silence
I've come to talk with you again,
Because a vision softly creeping,
Left its seeds while I was sleeping,
And the vision that was planted in my brain
Still remains
Within the sound of silence.
In restless dreams I walked alone
Narrow streets of cobblestone,
'Neath the halo of a street lamp,
I turned my collar to the cold and damp
When my eyes were stabbed by the flash of a neon light
That split the night
And touched the sound of silence.
And in the naked light I saw
Ten thousand people, maybe more.
People talking without speaking,
People hearing without listening,
People writing songs that voices never share
No one dared
Disturb the sound of silence.
"Fools", said I, "You do not know
Silence like a cancer grows.
Hear my words that I might teach you,
Take my arms that I might reach you."
But my words like silent raindrops fell,
And echoed in the wells of silence.
And the people bowed and prayed
To the neon god they made.
And the sign flashed out its warning
In the words that it was forming.
And the sign said: "The words of the prophets
Are written on the subway walls and tenement halls
And whispered in the sounds of silence
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieWitaj ciemności, stara przyjaciółko
Przyszedłem znowu z tobą pogadać
Bo skradająca się cicho wizja
Podrzuciła swe nasiona gdy spałem
I ta wizja, którą zasadzono mi w głowie
Nadal pozostaje
W brzmieniu ciszy.
W niespokojnych snach chodziłem samotnie
Wąskimi, brukowanymi ulicami
W kręgu blasku latarni
Podniosłem kołnierz przed zimnem i wilgocią
Kiedy moje oczy dźgnął błysk światła neonu
Które rozcięło noc
I dotknęło brzmienia ciszy
I w nagim świetle ujrzałem
Dziesięć tysięcy ludzi, może więcej.
Ludzi co mówią nie rozmawiając
Ludzi co słyszą nie słuchając
Ludzi co piszą piosenki, którymi się nigdy nie dzielą.
Nikt się nie ośmielił
Zakłócić brzmienia ciszy.
"Głupcy", rzekłem, "Nie wiecie, że
Cisza rozrasta się jak rak
Słuchajcie mych słów, bym mógł was nauczyć
Weźcie mnie za ręce, bym mógł do was dotrzeć''
Lecz moje słowa padały jak ciche krople deszczu
I dudniły echem w studniach ciszy.
I ludzie kłaniali się i modlili
Do neonowego boga, którego sami stworzyli,
A znak rozbłysnął swym ostrzeżeniem
Słowami, z których się składał.
I znak rzekł, że słowa proroków
Są zapisane na ścianach metra i klatek kamienic
I szeptane w dźwiękach ciszy.
copyright © basiabijou
Przyszedłem znowu z tobą pogadać
Bo skradająca się cicho wizja
Podrzuciła swe nasiona gdy spałem
I ta wizja, którą zasadzono mi w głowie
Nadal pozostaje
W brzmieniu ciszy.
W niespokojnych snach chodziłem samotnie
Wąskimi, brukowanymi ulicami
W kręgu blasku latarni
Podniosłem kołnierz przed zimnem i wilgocią
Kiedy moje oczy dźgnął błysk światła neonu
Które rozcięło noc
I dotknęło brzmienia ciszy
I w nagim świetle ujrzałem
Dziesięć tysięcy ludzi, może więcej.
Ludzi co mówią nie rozmawiając
Ludzi co słyszą nie słuchając
Ludzi co piszą piosenki, którymi się nigdy nie dzielą.
Nikt się nie ośmielił
Zakłócić brzmienia ciszy.
"Głupcy", rzekłem, "Nie wiecie, że
Cisza rozrasta się jak rak
Słuchajcie mych słów, bym mógł was nauczyć
Weźcie mnie za ręce, bym mógł do was dotrzeć''
Lecz moje słowa padały jak ciche krople deszczu
I dudniły echem w studniach ciszy.
I ludzie kłaniali się i modlili
Do neonowego boga, którego sami stworzyli,
A znak rozbłysnął swym ostrzeżeniem
Słowami, z których się składał.
I znak rzekł, że słowa proroków
Są zapisane na ścianach metra i klatek kamienic
I szeptane w dźwiękach ciszy.
copyright © basiabijou
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Paul Simon Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka: |
Paul Simon |
| Rok wydania: |
1964 |
| Wykonanie oryginalne: |
Simon & Garfunkel |
| Covery: |
Bob Dylan & Paul Simon |
| Płyty: |
on stage World Arena Colorado Springs, Colorado, USA June 6, 1999 |
Komentarze (0):