Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Bob Dylan
Popularne teksty
15. Kizo - Ultra
Bob Dylan - Lily, Rosemary and the Jack of Hearts
Lily, Rosemary and the Jack of Hearts
Tekst dodał(a): weturia
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): wlm
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): basiabijou
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
The festival was over, the boys were all plannin' for a fall,
The cabaret was quiet except for the drillin' in the wall.
The curfew had been lifted and the gamblin' wheel shut down,
Anyone with any sense had already left town.
He was standin' in the doorway lookin' like the Jack of Hearts.
He moved across the mirrored room, "Set it up for everyone," he said,
Then everyone commenced to do what they were doin' before he turned their heads.
Then he walked up to a stranger and he asked him with a grin,
"Could you kindly tell me, friend, what time the show begins?"
Then he moved into the corner, face down like the Jack of Hearts.
Backstage the girls were playin' five-card stud by the stairs,
Lily had two queens, she was hopin' for a third to match her pair.
Outside the streets were fillin' up, the window was open wide,
A gentle breeze was blowin', you could feel it from inside.
Lily called another bet and drew up the Jack of Hearts.
Big Jim was no one's fool, he owned the town's only diamond mine,
He made his usual entrance lookin' so dandy and so fine.
With his bodyguards and silver cane and every hair in place,
He took whatever he wanted to and he laid it all to waste.
But his bodyguards and silver cane were no match for the Jack of Hearts.
Rosemary combed her hair and took a carriage into town,
She slipped in through the side door lookin' like a queen without a crown.
She fluttered her false eyelashes and whispered in his ear,
"Sorry, darlin', that I'm late," but he didn't seem to hear.
He was starin' into space over at the Jack of Hearts.
"I know I've seen that face before," Big Jim was thinkin' to himself,
"Maybe down in Mexico or a picture up on somebody's shelf."
But then the crowd began to stamp their feet and the house lights did dim
And in the darkness of the room there was only Jim and him,
Starin' at the butterfly who just drew the Jack of Hearts.
Lily was a princess, she was fair-skinned and precious as a child,
She did whatever she had to do, she had that certain flash every time she smiled.
She'd come away from a broken home, had lots of strange affairs
With men in every walk of life which took her everywhere.
But she'd never met anyone quite like the Jack of Hearts.
The hangin' judge came in unnoticed and was being wined and dined,
The drillin' in the wall kept up but no one seemed to pay it any mind.
It was known all around that Lily had Jim's ring
And nothing would ever come between Lily and the king.
No, nothin' ever would except maybe the Jack of Hearts.
Rosemary started drinkin' hard and seein' her reflection in the knife,
She was tired of the attention, tired of playin' the role of Big Jim's wife.
She had done a lot of bad things, even once tried suicide,
Was lookin' to do just one good deed before she died.
She was gazin' to the future, riding on the Jack of Hearts.
Lily washed her face, took her dress off and buried it away.
"Has your luck run out?" she laughed at him, "Well, I guess you must
have known it would someday.
Be careful not to touch the wall, there's a brand-new coat of paint,
I'm glad to see you're still alive, you're lookin' like a saint."
Down the hallway footsteps were comin' for the Jack of Hearts.
The backstage manager was pacing all around by his chair.
"There's something funny going on," he said, "I can just feel it in the air."
He went to get the hangin' judge, but the hangin' judge was drunk,
As the leading actor hurried by in the costume of a monk.
There was no actor anywhere better than the Jack of Hearts.
Lily's arms were locked around the man that she dearly loved to touch,
She forgot all about the man she couldn't stand who hounded her so much.
"I've missed you so," she said to him, and he felt she was sincere,
But just beyond the door he felt jealousy and fear.
Just another night in the life of the Jack of Hearts.
No one knew the circumstance but they say that it happened pretty quick,
The door to the dressing room burst open and a cold revolver clicked.
And Big Jim was standin' there, ya couldn't say surprised,
Rosemary right beside him, steady in her eyes.
She was with Big Jim but she was leanin' to the Jack of Hearts.
Two doors down the boys finally made it through the wall
And cleaned out the bank safe, it's said that they got off with quite a haul.
In the darkness by the riverbed they waited on the ground
For one more member who had business back in town.
But they couldn't go no further without the Jack of Hearts.
The next day was hangin' day, the sky was overcast and black,
Big Jim lay covered up, killed by a penknife in the back.
And Rosemary on the gallows, she didn't even blink,
The hangin' judge was sober, he hadn't had a drink.
The only person on the scene missin' was the Jack of Hearts.
The cabaret was empty now, a sign said, "Closed for repair,"
Lily had already taken all of the dye out of her hair.
She was thinkin' 'bout her father, who she very rarely saw,
Thinkin' 'bout Rosemary and thinkin' about the law.
But, most of all she was thinkin' 'bout the Jack of Hearts.
The cabaret was quiet except for the drillin' in the wall.
The curfew had been lifted and the gamblin' wheel shut down,
Anyone with any sense had already left town.
He was standin' in the doorway lookin' like the Jack of Hearts.
He moved across the mirrored room, "Set it up for everyone," he said,
Then everyone commenced to do what they were doin' before he turned their heads.
Then he walked up to a stranger and he asked him with a grin,
"Could you kindly tell me, friend, what time the show begins?"
Then he moved into the corner, face down like the Jack of Hearts.
Backstage the girls were playin' five-card stud by the stairs,
Lily had two queens, she was hopin' for a third to match her pair.
Outside the streets were fillin' up, the window was open wide,
A gentle breeze was blowin', you could feel it from inside.
Lily called another bet and drew up the Jack of Hearts.
Big Jim was no one's fool, he owned the town's only diamond mine,
He made his usual entrance lookin' so dandy and so fine.
With his bodyguards and silver cane and every hair in place,
He took whatever he wanted to and he laid it all to waste.
But his bodyguards and silver cane were no match for the Jack of Hearts.
Rosemary combed her hair and took a carriage into town,
She slipped in through the side door lookin' like a queen without a crown.
She fluttered her false eyelashes and whispered in his ear,
"Sorry, darlin', that I'm late," but he didn't seem to hear.
He was starin' into space over at the Jack of Hearts.
"I know I've seen that face before," Big Jim was thinkin' to himself,
"Maybe down in Mexico or a picture up on somebody's shelf."
But then the crowd began to stamp their feet and the house lights did dim
And in the darkness of the room there was only Jim and him,
Starin' at the butterfly who just drew the Jack of Hearts.
Lily was a princess, she was fair-skinned and precious as a child,
She did whatever she had to do, she had that certain flash every time she smiled.
She'd come away from a broken home, had lots of strange affairs
With men in every walk of life which took her everywhere.
But she'd never met anyone quite like the Jack of Hearts.
The hangin' judge came in unnoticed and was being wined and dined,
The drillin' in the wall kept up but no one seemed to pay it any mind.
It was known all around that Lily had Jim's ring
And nothing would ever come between Lily and the king.
No, nothin' ever would except maybe the Jack of Hearts.
Rosemary started drinkin' hard and seein' her reflection in the knife,
She was tired of the attention, tired of playin' the role of Big Jim's wife.
She had done a lot of bad things, even once tried suicide,
Was lookin' to do just one good deed before she died.
She was gazin' to the future, riding on the Jack of Hearts.
Lily washed her face, took her dress off and buried it away.
"Has your luck run out?" she laughed at him, "Well, I guess you must
have known it would someday.
Be careful not to touch the wall, there's a brand-new coat of paint,
I'm glad to see you're still alive, you're lookin' like a saint."
Down the hallway footsteps were comin' for the Jack of Hearts.
The backstage manager was pacing all around by his chair.
"There's something funny going on," he said, "I can just feel it in the air."
He went to get the hangin' judge, but the hangin' judge was drunk,
As the leading actor hurried by in the costume of a monk.
There was no actor anywhere better than the Jack of Hearts.
Lily's arms were locked around the man that she dearly loved to touch,
She forgot all about the man she couldn't stand who hounded her so much.
"I've missed you so," she said to him, and he felt she was sincere,
But just beyond the door he felt jealousy and fear.
Just another night in the life of the Jack of Hearts.
No one knew the circumstance but they say that it happened pretty quick,
The door to the dressing room burst open and a cold revolver clicked.
And Big Jim was standin' there, ya couldn't say surprised,
Rosemary right beside him, steady in her eyes.
She was with Big Jim but she was leanin' to the Jack of Hearts.
Two doors down the boys finally made it through the wall
And cleaned out the bank safe, it's said that they got off with quite a haul.
In the darkness by the riverbed they waited on the ground
For one more member who had business back in town.
But they couldn't go no further without the Jack of Hearts.
The next day was hangin' day, the sky was overcast and black,
Big Jim lay covered up, killed by a penknife in the back.
And Rosemary on the gallows, she didn't even blink,
The hangin' judge was sober, he hadn't had a drink.
The only person on the scene missin' was the Jack of Hearts.
The cabaret was empty now, a sign said, "Closed for repair,"
Lily had already taken all of the dye out of her hair.
She was thinkin' 'bout her father, who she very rarely saw,
Thinkin' 'bout Rosemary and thinkin' about the law.
But, most of all she was thinkin' 'bout the Jack of Hearts.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieFestiwal się skończył, chłopcy robili plany na jesień
W kabarecie była cisza z wyjątkiem wiercenia w ścianie
Zniesiono godzinę policyjną, zamknięto koło ruletki
Wszyscy przy zdrowych zmysłach już opuścili miasto
On stał w drzwiach i wyglądał jak Walet Kierowy
On przeszedł przez pokój luster, " Ustaw je dla każdego "
powiedział.
Wtedy wszyscy zaczęli robić to co robili przedtem
on odwrócił ich głowy
Następnie podszedł do obcego i zapytał z uśmiechem
" Przyjacielu czy mógłbyś mi powiedzieć o której zaczyna się przedstawienie ?"
Następne skierował się w kąt pokoju, z twarzą spuszczoną w dół jak Walet Kierowy
Za kulisami dziewczęta grały w pokera przy schodach
Lily miała dwie damy, miała nadzieję dostać trzecią do fula
Na zewnątrz ulice się zapełniały, okno było całkiem otwarte
Wiała łagodna bryza, którą czuło się wewnątrz
Lily poprosiła o następną kartę i dostała Waleta Kierowego
Wielkiego Jima nikt nie uważał za głupca, on był właścicielem jedynej kopalni diamentów w mieście
On wszedł jak zwykle wyglądając niezwykle modnie i świetnie
Ze swoimi ochraniarzami, srebrną trzciną, i starannie uczesanymi włosami
On brał to co chciał i wyrzucał na śmietnik
Ale jego ochrona i srebrna trzcina nie równały się do Waleta Kierowago
Rosemary uczesała włosy i wzięła powóz do miasta
Wśliznęła się do niego przez boczne drzwi wyglądając jak królowa bez korony
Ona mrugnęła sztucznymi rzęsami i szepnęła mu do ucha
" Przepraszam kochanie za spóżnienie, ale on zdawał się nie słyszeć
On wpatrywał się w przestrzeń do góry na Waleta Kier
" Wiem że tę twarz już widziałem " Pomyślał sobie Wielki Jim
"Może daleko w Meksyku albo na zdjęciu u kogoś na półce"
Ale wtedy tłum zaczął tupać nogami i światła w domach przygasły
A ciemnościach pokoju byli Jim i on,
Patrząc na motyla który właśnie wyciągnął Waleta Kier
Lily była księżniczką, miała białą cerę i jako dziecko była chołubiona
Ona robiła to co musiała, ona miała ten pewien błysk za każdym razem kiedy się uśmiechała
Ona pochodziła z rozbitego domu, miała wiele dziwnych romansów
Z mężczyznami ze wszyskich dziedzin życia którzy zabierali ją wszędzie
Ale ona nigdy nie spotkała nikogo dokładne takiego jak Walet Kier
Sędzia skazujący na powieszenie wszedł nie zauważony i jadł posiłek popijając winem
Wiercenie w ścianie trwało, ale nikomu to nie przeszkadzało
Wszyscy wiedzieli że Lily ma pierścionek od Jima
I nic nigdy nie zdarzy się między Lily i królem
Nie, nic nigdy być może z wyjątkiem Waleta Kier
Rosemary zaczęła dużo pić i oglądać swoje odbicie w ostrzu noża
Ona miała dość czuwania, była zmęczona graniem roli żony Wielkiego Jima
Ona zrobiła wiele złych rzeczy, raz nawet próbowała popełnić samobójstwo
Pragnęła zrobić choć jeden dobry uczynek przed śmiercią
Ona patrzyła w przyszłość jadąc na Walecie Kier
Lily umyła twarz, zdjęła suknię i odrzuciła daleko
" Czy opuściło cię szczęście ?" zaśmiała się z niego
" Ja myślę że musiałeś wiedzieć że ono pewnego dnia cię opuści
Uważaj aby nie dotykać ściany, jest pokryta świeżą farbą
Miło mi widzieć cię ciągle żywym, wyglądasz jak święty"
Z daleka z holu dochodziły odgłosy kroków Waleta Kier
Dyrektor kulisów chodził wkoło swego krzesła
" Dzieje się coś śmiesznego ", powiedział, " czuję to w powietrzu "
On poszedł po sędziego skazującego wisielców, ale sędzia był pijany
Gdy prowadzący aktor przeleciał obok w stroju mnicha
Nie było nigdzie aktora lepszego od Waleta Kier
Ręce Lily obejmowały faceta którego uwielbiała dotykać
Ona zapomniała wszystko o facecie którego nie znosiła, który zbytnio ją prześladował
" Bardzo tęskniłam za tobą", powiedziała do niego, a on czuł że mówi szczerze
Ale tuż za drzwiami poczuł zazdrość i strach
Po prostu kolejna noc w życiu Waleta Kier
Nikt nie znał okoliczności ale mówią że to się wydarzyło bardzo szybko
Drzwi do garderoby zastały otwarte kopniakiem i zimny rewolwer został odbezpieczony
W drzwiach stał Wielki Jim, co nie jest zaskoczeniem
Rosemary tuż za nim, patrząc spokojnie
Ona była z Wielki Jimem ale opierała się o Waleta Kier
Dwoje drzwi dalej chłopcy wreszcie przebili się przez ścianę i wyczyścili sejf banku, mówi się że uszli z wielki łupem
W ciemności na brzegu rzeki czekali na ziemi
Na jednego więcej kompana który miał interes w mieście
Ale oni nie mogli uciec dalej bez Waleta Kier
Następny dzień był dniem wieszania, niebo było pochmurne i ciemne
Wielki Jim leżał przykryty, zabity nożem kieszonkowym w plecy
A Rosemary na szubienicy nawet nie mrugnęła
Sędzia wieszający był trzeżwy, nie wypił drinka
Jedyną brakującą postacią tej sceny był Walet Kier
Teraz kabaret był pusty, z napisem "Zamknięte do remontu"
Lily już zmyła farbę z włosów
Ona myślała o ojcu którego bardzo rzadko widywała
Myśląc o Rosemary i o prawie
Przede wszystkim myślała o Walecie Kier
W kabarecie była cisza z wyjątkiem wiercenia w ścianie
Zniesiono godzinę policyjną, zamknięto koło ruletki
Wszyscy przy zdrowych zmysłach już opuścili miasto
On stał w drzwiach i wyglądał jak Walet Kierowy
On przeszedł przez pokój luster, " Ustaw je dla każdego "
powiedział.
Wtedy wszyscy zaczęli robić to co robili przedtem
on odwrócił ich głowy
Następnie podszedł do obcego i zapytał z uśmiechem
" Przyjacielu czy mógłbyś mi powiedzieć o której zaczyna się przedstawienie ?"
Następne skierował się w kąt pokoju, z twarzą spuszczoną w dół jak Walet Kierowy
Za kulisami dziewczęta grały w pokera przy schodach
Lily miała dwie damy, miała nadzieję dostać trzecią do fula
Na zewnątrz ulice się zapełniały, okno było całkiem otwarte
Wiała łagodna bryza, którą czuło się wewnątrz
Lily poprosiła o następną kartę i dostała Waleta Kierowego
Wielkiego Jima nikt nie uważał za głupca, on był właścicielem jedynej kopalni diamentów w mieście
On wszedł jak zwykle wyglądając niezwykle modnie i świetnie
Ze swoimi ochraniarzami, srebrną trzciną, i starannie uczesanymi włosami
On brał to co chciał i wyrzucał na śmietnik
Ale jego ochrona i srebrna trzcina nie równały się do Waleta Kierowago
Rosemary uczesała włosy i wzięła powóz do miasta
Wśliznęła się do niego przez boczne drzwi wyglądając jak królowa bez korony
Ona mrugnęła sztucznymi rzęsami i szepnęła mu do ucha
" Przepraszam kochanie za spóżnienie, ale on zdawał się nie słyszeć
On wpatrywał się w przestrzeń do góry na Waleta Kier
" Wiem że tę twarz już widziałem " Pomyślał sobie Wielki Jim
"Może daleko w Meksyku albo na zdjęciu u kogoś na półce"
Ale wtedy tłum zaczął tupać nogami i światła w domach przygasły
A ciemnościach pokoju byli Jim i on,
Patrząc na motyla który właśnie wyciągnął Waleta Kier
Lily była księżniczką, miała białą cerę i jako dziecko była chołubiona
Ona robiła to co musiała, ona miała ten pewien błysk za każdym razem kiedy się uśmiechała
Ona pochodziła z rozbitego domu, miała wiele dziwnych romansów
Z mężczyznami ze wszyskich dziedzin życia którzy zabierali ją wszędzie
Ale ona nigdy nie spotkała nikogo dokładne takiego jak Walet Kier
Sędzia skazujący na powieszenie wszedł nie zauważony i jadł posiłek popijając winem
Wiercenie w ścianie trwało, ale nikomu to nie przeszkadzało
Wszyscy wiedzieli że Lily ma pierścionek od Jima
I nic nigdy nie zdarzy się między Lily i królem
Nie, nic nigdy być może z wyjątkiem Waleta Kier
Rosemary zaczęła dużo pić i oglądać swoje odbicie w ostrzu noża
Ona miała dość czuwania, była zmęczona graniem roli żony Wielkiego Jima
Ona zrobiła wiele złych rzeczy, raz nawet próbowała popełnić samobójstwo
Pragnęła zrobić choć jeden dobry uczynek przed śmiercią
Ona patrzyła w przyszłość jadąc na Walecie Kier
Lily umyła twarz, zdjęła suknię i odrzuciła daleko
" Czy opuściło cię szczęście ?" zaśmiała się z niego
" Ja myślę że musiałeś wiedzieć że ono pewnego dnia cię opuści
Uważaj aby nie dotykać ściany, jest pokryta świeżą farbą
Miło mi widzieć cię ciągle żywym, wyglądasz jak święty"
Z daleka z holu dochodziły odgłosy kroków Waleta Kier
Dyrektor kulisów chodził wkoło swego krzesła
" Dzieje się coś śmiesznego ", powiedział, " czuję to w powietrzu "
On poszedł po sędziego skazującego wisielców, ale sędzia był pijany
Gdy prowadzący aktor przeleciał obok w stroju mnicha
Nie było nigdzie aktora lepszego od Waleta Kier
Ręce Lily obejmowały faceta którego uwielbiała dotykać
Ona zapomniała wszystko o facecie którego nie znosiła, który zbytnio ją prześladował
" Bardzo tęskniłam za tobą", powiedziała do niego, a on czuł że mówi szczerze
Ale tuż za drzwiami poczuł zazdrość i strach
Po prostu kolejna noc w życiu Waleta Kier
Nikt nie znał okoliczności ale mówią że to się wydarzyło bardzo szybko
Drzwi do garderoby zastały otwarte kopniakiem i zimny rewolwer został odbezpieczony
W drzwiach stał Wielki Jim, co nie jest zaskoczeniem
Rosemary tuż za nim, patrząc spokojnie
Ona była z Wielki Jimem ale opierała się o Waleta Kier
Dwoje drzwi dalej chłopcy wreszcie przebili się przez ścianę i wyczyścili sejf banku, mówi się że uszli z wielki łupem
W ciemności na brzegu rzeki czekali na ziemi
Na jednego więcej kompana który miał interes w mieście
Ale oni nie mogli uciec dalej bez Waleta Kier
Następny dzień był dniem wieszania, niebo było pochmurne i ciemne
Wielki Jim leżał przykryty, zabity nożem kieszonkowym w plecy
A Rosemary na szubienicy nawet nie mrugnęła
Sędzia wieszający był trzeżwy, nie wypił drinka
Jedyną brakującą postacią tej sceny był Walet Kier
Teraz kabaret był pusty, z napisem "Zamknięte do remontu"
Lily już zmyła farbę z włosów
Ona myślała o ojcu którego bardzo rzadko widywała
Myśląc o Rosemary i o prawie
Przede wszystkim myślała o Walecie Kier
Historia edycji tłumaczenia
| Autor tekstu: |
Bob Dylan Edytuj metrykę |
|---|---|
| Kompozytor: |
Bob Dylan |
| Rok wydania: |
1974 |
| Wykonanie oryginalne: |
Bob Dylan (January 20, 1975). |
| Covery: |
m.in. Mary Lee's Corvette (2002)... |
| Płyty: |
Blood on the Tracks (LP, 1975). |
Komentarze (2):
" Wydaje się nam że treść tego utworu prawie ma sens ale za każdym razem gdy dochodzimy do wniosku że słowa coś znaczą, wszystko się wymyka i znaczy coś innego.
A jednak tekst nie jest tak trudny jak sugerują niektórzy recenzenci. Jest w treści zbiór przeplatających się wzajemnie postaci
które działają w sposób przez nas zrozumiały, jak gdyby przemykają się wzajemnie przez swoje życie i od czasu do czasu dotykają naszego życia bez naszej świadomości co robią, dlaczego to robią, i czym są. Jest to Dylanowski motyw.
Jeszcze bardziej niejasne są postacie w innych szyderczych piosenkach Dylana takich jak : " Like a Rolling Stone ", " Can you please crawl out your window ", Positively fourth street " i wielu innych. W każdej z tych piosenek poznajemy postać tylko częściowo nie wiedząc do końca dlaczego?. Tutaj nie ma szyderstwa, postacie są raczej miłe nawet gdy jedna jest wieszającym sędzią a druga rabuje bank.
" Słuchając tej piosenki, słuchacz cały czas wysila wyobrażnię aby doszukać się sensu w tym co słyszy i na tym polega wielkość tego utworu.
Jest to piosenka której słowa cały czas podpowiadają jakieś sugestie które powodują burzę w umyśle słuchacza nie dając wytłumaczenia tego co słyszymy.
Widzimy tutaj technikę Dylana który daje nam obraz świata w połowie. On miesza ludziom w umysłach, on miesza różne historie, postacie ukazują się i znikają a zdarzenia które się dzieją nie pasują do siebie chronologicznie.
Mówiąc inaczej jest to obraz świata malowany słowem i muzyką i zawsze mamy do czynienia z tajemniczym przybyszem który wkracza w nasze życie i wszystko w nim wywraca do góry nogami "