Рождество - Не живите с нелюбимыми

Ty możesz go znosić,
Możesz do niego uśmiechać się,
Ale każdej nocy będziesz płakać,
Bo szczęście będzie tylko złudzeniem

Ty możesz otworzyć się przed nim,
Możesz nim dyrygować,
Ale cuda już wam się nie zdarzą,
Wasza miłość już na was nie czeka.

Ty możesz z nim rozmawiać,
Możesz z nim egzystować,
Ale Twoje serce nie będzie żyć,
Bo życie będzie tylko złudzeniem.

Ty możesz się jemu sprzeciwić,
Jeśli będziesz musiała się oddać,
Tak, że wyć będziesz jak wilk
Bowiem zwyczajnie musiałaś się poddać.

Nie żyjcie z niekochanymi – to tylko przyjaciele,
A szukajcie ukochanych, bez których nie sposób żyć.
Nie żyjcie z niekochanymi, niepotrzebnie tracicie czas.
Zwiążcie się z kochanymi, tylko Bóg naszym sędzią.

Możesz do mnie pisać po nocach,
Że nie możesz jeść ani spać
I ja to wszystko przeczytam.
Ach, jak ja zasnę bez Ciebie...

Odejdziemy nie objąwszy się,
W marzeniach naszych i w duszy,
Z kimś, z kim nie będzie się zdawać,
Że chce się wstawać o świcie.

Nie żyjcie z niekochanymi – to tylko przyjaciele,
A szukajcie ukochanych, bez których nie sposób żyć.
Nie żyjcie z niekochanymi, niepotrzebnie tracicie czas.
Zwiążcie się z kochanymi, tylko Bóg naszym sędzią.

Nie żyjcie z niekochanymi – to tylko przyjaciele,
A szukajcie ukochanych, bez których nie sposób żyć.
Nie żyjcie z niekochanymi, niepotrzebnie tracicie czas.
Zwiążcie się z kochanymi, tylko Bóg naszym sędzią.

Tylko Bóg naszym sędzią!