U2 – irlandzki zespół rockowy, powstały w Dublinie w roku 1976, pod nazwą U2 występujący od 1978. Początkowo zakorzenione w post-punku, dźwięki U2 pod wpływem wielu gatunków muzyki bardziej i mniej popularnej przekształciły się w specyficzny i jedyny w swoim rodzaju styl, oparty na wyrazistym wokalu Bono i niepowtarzalnej grze na gitarze The Edge'a. Ich teksty skupiają się głównie na tematach osobistych, społeczno-politycznych, a nierzadko także wierze i duchowości. Uważani za jednych z prekursorów rocka na przełomie lat 80 i 90. Od czterdziestu lat działają w niezmienionym od początku kariery składzie.

Zespół powstał z z inicjatywy młodego perkusisty Larry'ego Mullena Jr, który w ogłoszeniu wywieszonym na tablicy ogłoszeń szkoły Mount Temple Comprehensive School w Dublinie (do której sam uczęszczał) napisał, że poszukuje chętnych do założenia zespołu rockowego. Początkowo zespół stanowił kwintet pod nazwą Feedback, jednak już po dwóch koncertach grupa zmieniła nazwę na The Hype. Po odejściu jednego z gitarzystów (brata The Edge'a – Dicka Evansa) zespół przyjął nazwę U2.

Do połowy lat 80. zespół grupa zyskała międzynarodowy rozgłos, przede wszystkim za sprawą pełnego pasji wokalu Bono (tenor, ponad 3 oktawy), oryginalnego stylu gitarowego The Edge'a i repertuaru, składającego się głównie z melodyjnych, chwytliwych, a jednocześnie przepełnionych emocjami utworów, z których część stała się wielkimi światowymi przebojami (m.in. Pride (In The Name Of Love), Where The Streets Have No Name, With Or Without You, I Still Haven't Found What I'm Looking For, One). Największy sukces U2 odnieśli w roku 1987, kiedy to ukazał się album "The Joshua Tree", z którego już pierwszy singiel, "With Or Without You", stał się zarazem pierwszym nr 1 zespołu po obu stronach Atlantyku. "The Joshua Tree" do dziś pozostaje najlepiej sprzedającą się płytą grupy.
Z kolei lata 90-te muzycy przywitali albumem "Achtung Baby" (1991), na którym bardzo wyraźnie zmienili stylistykę, oraz towarzyszącą wydaniu płyty trasą Zoo TV Tour. Była to odpowiedź na groźbę ich własnej muzycznej stagnacji (podczas słynnego koncertu noworocznego w Dublinie na przełomie 1989/1990 Bono stwierdził ze sceny, że zespół "musi wymyśleć się na nowo"), rewolucje dance i rocka alternatywnego oraz krytykę zbyt "amerykańskiego" wizerunku zespołu. Podobne eksperymenty kontynuowane były przez całe lata 90. Od roku 2000 U2 powrócili do bardziej tradycyjnych brzmień, ale bez wyraźnego pozbywania się wpływu wcześniejszych muzycznych doświadczeń.
U2 to kwartet należący do tych, które zdefiniowały brzmienie rocka lat osiemdziesiątych.

Grupa zyskała światową popularność około roku 1983, podczas światowego tournée promującego płytę War. Jako jeden z nielicznych zespołów zdołali podtrzymać ten status aż po dziś dzień. Brzmienie grupy oparte jest na wibrującym, elektronicznie podrasowanym dźwięku gitary elektrycznej z zastosowaniem wielokrotnego pogłosu, melodyjnym śpiewie i typowej dla nowej fali solidnie grającej sekcji rytmicznej.

Dokonania muzyczne U2 można podzielić na trzy okresy, wyznaczane przez trzy dekady istnienia zespołu. Pierwszy trwał przez całe lata 80-te, od wydania debiutanckiej płyty Boy w 1980 aż do częściowo koncertowego Rattle and Hum w 1989. Muzyka zespołu w tym okresie odznaczała się bardzo prostymi brzmieniami, opierającymi się na wibrującym brzmieniu gitary elektrycznej The Edge'a. Teksty z płyt wydanych w latach osiemdziesiątych traktowały głównie o sprawach wiary (October), sytuacji politycznej i sposobie życia (War) czy choćby pojęciu miłości i codzienności na The Joshua Tree.

Drugi okres rozpoczął się w 1991 roku poprzez wydanie singla "The Fly" z płyty Achtung Baby i charakteryzował się diametralnie różnym brzmieniem i charakterem. Bono określił "The Fly" jako ścinanie przez czterech facetów Drzewa Jozuego (ang. The Joshua Tree) i jest to bardzo trafna charakterystyka tamtego okresu w muzyce U2. Członkowie zespołu zerwali z tym, co ich wyróżniało w latach osiemdziesiątych, stawiając na pierwszym miejscu eksperymentalne, pełne elektroniki utwory. Na lata dziewięćdziesiąte przypada też okres największych tras koncertowych U2, takich jak Zoo TV Live czy Popmart Tour. Fani charakteryzują albumy wydane w latach dziewięćdziesiątych jako "Trylogię" (Achtung Baby, Zooropa i Pop), jako że wszystkie trzy albumy były pełne nowych rozwiązań, poszukiwań miłości w zmaterializowanym świecie. Pop, wydany w 1997 jest uznawany za najbardziej mroczną i ponurą płytę U2, choć Bono sam przyznał, że album był próbą przebicia się przez technologiczną otoczkę do sedna życia. Po zakończeniu trasy koncertowej PopMart w 1998 roku U2 zniknęli na dwa lata z życia publicznego.

Ostatni z wyżej wymienionych i trwający do dziś okres stanowi swojego rodzaju powrót do prostych melodii z lat osiemdziesiątych, czego zapowiedzią była wydana w 2000 roku płyta All That You Can't Leave Behind, przez część krytyków uznana wręcz za zbyt "prostą". U2 odrzucili charakteryzującą zespół w latach 90. ironię, pastisz i elektronikę, stawiając na autentyzm i prostotę przekazów. Kolejnym krokiem w tę stronę przemiany była wydana cztery lata później płyta How to Dismantle an Atomic Bomb, uznana za najbardziej osobisty album w historii zespołu. W listopadzie 2006 r. wydano kompilację 16 najpopularniejszych utworów U2 + 2 nowych ("Window in the Skies" oraz "The Saints Are Coming" – cover grupy The Skids nagrany razem z zespołem Green Day) pod tytułem U218 Singles (nie była to pierwsza składanka największych przebojów zespołu - w 1998r. ukazał się album "The Best Of 1980-1990", zbierający przeboje U2 z lat 80-tych i promowany singlem "The Sweetest Thing", jego kontynuacją był wydany w 2002r. "The Best Of 1990-2000", skupiający się na latach 90-tych i promowany singlem "Electrical Storm"). 9 grudnia 2006 r. , podczas koncertu w Honolulu, U2 zakończyło trwająca od 2005 roku trasę koncertową Vertigo Tour. W marcu 2009 ukazał się album grupy pt. "No Line on the Horizon", promowany utworem "Get On Your Boots". Kolejny i na razie ostatni krążek U2, wydany w 2014 r., nosi tytuł “Songs of Innocence”. Towarzyszyła mu trasa Innocence + Experience, niejako zapowiadająca następny album „Songs of Experience”. Data jego premiery przewidywana jest na grudzień 2017 roku.

Grupa znana jest ze spektakularnych, multimedialnych występów prezentujących ich tematyczne albumy. Muzycy U2 znani są ze stanowczych wypowiedzi o treści politycznej, społecznej i religijnej, a równocześnie zaangażowania w różne ruchy społeczne i charytatywne. W 2005 otrzymali od Amnesty International tytuł "Ambasadora sumienia".

Zespół trzy razy wystąpił w Polsce. Pierwszy raz na warszawskim Służewcu 12 sierpnia 1997, podczas trasy PopMart, kiedy to w trakcie wykonywania kojarzonego z Polską utworu "New Year's Day" zespół wyświetlił na olbrzymim ekranie zdjęcia manifestacji Solidarności i Lecha Wałęsy (jego historia, zgodnie ze słowami Bono, stanowiła inspirację piosenki), wywołując entuzjazm wśród publiczności. Dwa kolejne występy miały miejsce przed 70-tysięczną widownią zgromadzoną na Stadionie Śląskim w Chorzowie. 5 lipca 2005 występ poprzedziły formacje The Killers oraz The Magic Numbers. Przed koncertem polscy fani zorganizowali akcję "Flaga", polegającą na stworzeniu olbrzymiej polskiej flagi na trybunach stadionu, która miała się pojawić w trakcie wykonywania przez zespół utworu "New Year's Day". Za sprawą oryginalnej i widowiskowej inicjatywy polskiej publiczności koncert w Chorzowie został przez Bono wspomniany w książce "U2 o U2" jako najwspanialszy moment na trasie, stał się on również inspiracją dla podejmowania podobnych akcji ze strony fanów z całego świata. 6 sierpnia 2009, w ramach tournée o nazwie U2 360° Tour, zespół odwiedził Polskę po raz trzeci, również w Chorzowie (jako support wystąpiła grupa Snow Patrol) - doszło wtedy do powtórzenia akcji "Flaga", na co zespół odpowiedział wyświetleniem polskiej flagi na ekranie stanowiącym element secenografii

Skład zespołu
Bono (właściwie Paul Hewson) — (wokal, gitara, harmonijka)
The Edge (właściwie Dave Evans) — (gitara, pianino, wokal)
Adam Clayton — (gitara basowa)
Larry Mullen Jr. — (perkusja)

Adam Clayton (ur. 13 marca 1960) jest basistą U2. W wieku 4 lat wyemigrował do Kenii i tam spędził większość swojego dzieciństwa, później trafił do Irlandii (mieszkał w dzielnicy Dublina, Malahide) gdzie poznał Dave'a Evansa, przyszłego The Edge'a. W 1975 roku, za obietnicę poprawienia wyników w nauce dostał od rodziców swoją pierwszą gitarę basową, w momencie przyjęcia do zespołu rok później prawie w ogóle nie umiał na niej grać. Obietnicy nigdy nie spełnił, jako pierwszy z całego kwartetu zrezygnował z nauki poświęcając się całkowicie zespołowi (był jego pierwszym nieoficjalnym managerem).

Bono, właściwie Paul Hewson (ur. 10 maja 1960) jest frontmanem i głównym głosem zespołu, wstąpił do grupy w 1976 roku, posiłkując się ogłoszeniem w szkole wywieszonym przez Larry'ego Mullena. Początkowo chciał zostać gitarzystą, ale zdecydowanie lepszy okazał się The Edge, z którym rywalizował wcześniej w tej dziedzinie na szkolnych przerwach. Paul, jako najbardziej charyzmatyczna osoba w grupie, zgodził się zostać wokalistą, mimo, iż w dziedzinie śpiewu również nie miał zbyt wielkiego doświadczenia. Z gitary nie zrezygnował jednak do końca nigdy - do dzisiaj zdarza mu się wystąpić z nią na koncercie U2.

The Edge, właściwie David Evans (ur. 8 sierpnia 1961) jest gitarzystą zespołu, gra na gitarze elektrycznej i akustycznej. Często wspomaga Bono wokalnie, gra również na instrumentach klawiszowych. Jest z pochodzenia Walijczykiem. Swoją pierwszą gitarę wykonał sam, wraz z bratem Dickiem (późniejszym gitarzystą alternatywnej irlandzkiej grupy Virgin Prunes).

Larry Mullen Junior (ur. 30 października 1961) jest perkusistą zespołu. To on wywiesił w 1976 roku ogłoszenie o poszukiwaniu muzyków do grupy rockowej. Pierwsze spotkanie nowego bandu odbyło się 25 września 1976 w kuchni jego domu. Był pierwszym liderem grupy (ochrzczonej na wstępie mianem The Larry Mullen Band), szybko jednak utracił tę pozycję na rzecz Bono. Do dziś jest uważany przez pozostałych członków U2 za założyciela grupy - podczas koncertu trzeciej części trasy Vertigo Tour w 2005r., odbywającego się w okolicach urodzin Larry'ego, Bono, The Edge i Adam Clayton wystąpili w koszulkach z napisem "The Larry Mullen Band".

Źródło: wikipedia.org