Teksty piosenek > S > Sugababes > O zespole
2 423 667 tekstów, 31 294 poszukiwanych i 407 oczekujących
Sugababes
sugababes

Sugababes to żeńskie trio grające muzykę pop, pochodzące z Londynu w Wielkiej Brytanii. Grupa została utworzona w 1998. Od tego czasu wydała na rynek trzydzieści jeden singli oraz siedem albumów, które znalazły się w TOP 40 światowej listy przebojów, włączając w to sześć piosenek (Freak Like Me, Round Round, Hole In The Head, Push The Button, Walk This Way z Girls Aloud oraz About You Now) i dwie płyty (Taller In More Ways i Change) na pierwszym miejscu brytyjskiego odpowiednika zestawienia. Od powstania, trio wkroczyło ze swymi singlami do tamtejszego TOP 10 z największą ilością oryginalnie nagranych kompozycji od czasów The Supremes i Bananarama. W 2003 roku wygrało ono nagrodę Brit Award zatytułowaną "Best Dance Act", a w 2006 ogłoszono je najlepszą żeńską formacją XXI wieku za Brytyjskie Single-Hity i Albumy.

Grupa osiągnęła trzy potrójne platynowe płyty ze sprzedaży w sumie z sześciu albumów w Wielkiej Brytanii. Ich sprzedaż na całym świecie przekroczyła 8 milionów.

W 1998 roku Mutya Buena i Siobhán Donaghy chociaż były przyjaciółkami, początkowo zaczęły tworzyć muzykę jako solistki, jednak postanowiły pracować razem po wspólnym występie. Do studia Buena zaprosiła Keishę Buchanan, swoją przyjaciółkę. Menadżer Ron Tom doszedł do wniosku, że cała trójka dobrze razem brzmi i dziewczęta utworzyły grupę - Sugababies. Nazwa została zmieniona na Sugababes, gdy został podpisany kontrakt muzyczny. Miało to nadać trio dojrzalszego wyglądu.

Debiutancki singiel girls bandu, Overload, dotarł do 6. miejsca list przebojów i był nominowany do Brit Award. Buchanan, Donaghy i Buena są współautorkami większości piosenek na albumie One Touch, który ukazał się 27 listopada 2000 roku i uzyskał 26. pozycję w notowaniu, ostatecznie pokrywając się złotem za sprzedaż ponad 220 000 kopii. Z płyty wydano jeszcze trzy single - New Year (12. miejsce), Run For Cover (13.) i Soul Sound (30.).

W czasie trasy koncertowej w Japonii, w sierpniu 2001, Donaghy opuściła zespół. Pojawiły się plotki (którym później sama zainteresowana zaprzeczyła), według których miała uciec przez okno w łazience. W oświadczeniu stwierdzono, że Siobhán chciała zacząć karierę w modzie, jednak gdy okazało się, iż zdiagnozowano u niej depresję, pojawiły się plotki o kłótniach w trio, szczególnie między Donaghy a Buchanan. Siobhán rozpoczęła solową karierę i wydała dwa albumy - Revolution In Me w 2003 i Ghosts w 2007.

Wyniki sprzedaży albumu i singli rozczarowały wytwórnię i nie wyraziła ona chęci na dalszą współpracę. Keisha i Mutya zaczęły więc szukać i nowej członkini, i nowego wydawnictwa, tworząc jednocześnie nową muzykę. Wiadomo, że nagrały utwór Low, jednak nie wiadomo, kim jest osoba w nim śpiewająca (starająca się o miejsce w Sugababes). Ostatecznie na zastępczynię Siobhán ogłoszono Heidi Range - byłą członkinię girls bandu Atomic Kitten, która opuściła go zanim zaczęły wydawać muzykę.

Po podpisaniu kontraktu Sugababes wydały Freak Like Me, który stał się ich pierwszym numerem 1., tak jak i następny - Round Round. Pierwszy wspólny album, Angels With Dirty Faces, dotarł do 2. miejsca list przebojów, osiągając potrójną platynę i sprzedając ponad 915 000 kopii. Trzeci singiel, Stronger, dotarł do 7. miejsca, a wydany został z Angels With Dirty Faces, które później zostało wybrane na motyw przewodni Atomówek. Wykonanie Stronger na żywo przez Range jest porównywane do dźwięku syren policyjnych. Czwarty singiel, Shape, zawierający elementy z utworu Stinga, zajął 11. pozycję.

Trzeci album zespołu, Three, dotarł do 3. miejsca notowania, sprzedał ponad 850 000 kopii, osiągając dwukrotną platynę i dostał nominację do Brit za Najlepszy Album. Pierwszy singiel, Hole In The Head, osiągnął szczyt notowania, stając się trzecim numerem 1 grupy. Był notowany także w USA, zajmując 96. pozycję na Billboard Hot 100. Kolejny utwór, Too Lost In You (cover francuskiej piosenki Quand J'ai Peur De Tout Patricii Kaas), został wykorzystany w filmie To właśnie miłość (chociaż a Ameryce zastąpiono go The Trouble With Love Is Kelly Clarkson). W UK dotarł do 10. miejsca notowania. Trzeci singiel, In The Middle, przyniósł kolejną nominację do Brit i dotarł do 8. miejsca notowania, tak jak i Caught In A Moment, kolejny singiel. Sugababes były częścią Band Aid 20, śpiewającego charytatywnie Do They Know It's Christmas?, który dotarł do szczytu notowania.

W tym czasie pojawiało się wiele pogłosek o kłótniach i rozpadzie zespołu, a także sugerujące, że Keisha i Mutya zmusiły Heidi do odejścia, czemu ona sama zaprzeczyła. Buena powiedziała później, że po prostu z nią nie rozmawiała, gdy do nich dołączyła, a Buchanan za jedyną poważną kłótnię uznała tę o sposób, w jaki Britney Spears śpiewa Toxic - później przyznała, jak bardzo niedojrzałe były członkinie. Dodatkowo Keisha powiedziała, że po odejściu Siobhan Mutya straciła zainteresowanie.

2004 to przerwa dla Sugababes, spowodowana głównie ciążą Mutyi, która 23 marca 2005 urodziła córkę Tahlię Mayę.

Trio powróciło w wielkim stylu, wydając Push The Button, który nie tylko stał się kolejnym numerem 1. (w wielu krajach) i utrzymał się tam przez trzy tygodnie, ale też jednym z największych sukcesów zespołu. Był też nominowany do Bit Award. Czwarty album, Taller In More Ways stał się pierwszą płytą numer 1. Sugababes, osiągnął dwukrotną platynę i sprzedał ponad 885 000 kopii. Grupa była jednocześnie numerami 1 za album, singiel, w radiu i w ściągnięciach, czyniąc ją pierwszym zespołem, który to osiągnął.

Drugi singiel, Ugly, dotarł do 3. miejsca notowania. Po kilku nieobecnościach Mutyi, spowodowanych "chorobą", 21 grudnia 2005 roku ogłoszono, że opuściła ona zespół. W oświadczeniu stwierdzono, że chodziło jedynie o sprawy osobiste, związane z urodzeniem córki - później Buena powiedziała, że gdyby dano jej więcej swobody na opiekę nad Tahlią, to nie opuściła by girls bandu. Mutya zaczęła solową karierę i wydała jeden solowy album, Real Girl w 2007.

W 48 godzin po odejściu Bueny na jej zastępczynię ogłoszono Amelle Berrabah. Wraz z nią wydano reedycję ostatniej płyty, z nagranymi na nowo Red Dress (trzeci singiel, 4. pozycja), Follow Me Home (czwarty singiel, 32. miejsce), Gotta Be You oraz nowym utworem, Now You're Gone. Sama reedycja albumu dotarła do 18. miejsca zestawienia.

W 2006 wydano składankę hitów Sugababes, Overloaded: The Singles Collection, która dotarła do 3. miejsca i osiągnęła platynę za sprzedaż ponad 650 000 kopii. Umieszczono na niej dwie nowe piosenki - Good To Be Gone oraz Easy. Ten drugi utwór został singlem i zajął 8. pozycję notowania. Również w 2008 grupa została wpisana do Księgi Rekordów Guinessa za bycie Najlepszą Żeńską Grupą XXI Wieku. Wokalistki wystąpiły także w kilku reklamach oraz zaprojektowały lalki Barbie.

W 2007 Sugababes stworzyły kolaborację z Girls Aloud (drugim najpopularniejszym obok Sugababes girls bandem z tamtego okresu). Ich cover Walk This Way (Aerosmith), wydany jako oficjalny singiel Comic Relief, został piątym singlem numer 1. Sugababes.

Po Greatest Hits Tour Sugababes stworzyły Change - pierwszy album trzeciego składu. Pierwszy singiel, About You Now został szóstym singlem numer 1. zespołu i utrzymał się na nim przez cztery tygodnie, stając się jednym z największych sukcesów girls bandu. Przyniósł także kolejną nominację do Brit. Sam album też osiągnął szczyt notowania i osiągnął platynę za sprzedaż ponad 500 000 kopii. Sugababes znów była jednocześnie numerami 1 za album, singiel, w radiu i w ściągnięciach. Drugi singiel, Change dotarł do 13. miejsca notowania, a trzeci, Denial, do 15.

W ramach promocji Sugababes ruszyły w trasę złożoną z 30 koncertów. Wykonywały na nich także Don't Let Go, cover grupy En Vogue.

W 2008 Buchanan, Range i Berrabach powróciły do studia by stworzyć szósty album. Jednym z producentów miał być Timbaland, jednak zbyt napięte grafiki uniemożliwiły to. Pierwszy singiel, Girls, osiągnął 3. miejsce na liście przebojów, co, mimo wysokiej pozycji, było pierwszym singlem prowadzącym od czasu debiutanckiego Overload, który nie dotarł do szczytu. Sam album Catfights & Spotlights osiągnął 8. pozycję i pokrył się złotem za ponad 110 000 sprzedanych kopii. Drugi i ostatni singiel, No Can Do dotarł do 23. miejsca.

Po wydaniu No Can Do ogłoszono, że nie będzie trasy wspierającej szósty album, by dziewczyny mogły skupić się na nagraniu siódmego krążka, który miał być powrotem na szczyt. W przeciwieństwie do poprzednich płyt, w tym Catfights and Spotlights, gdzie członkinie były współautorkami większości piosenek, na Sweet 7 nie pozwolono im napisać nawet jednego utworu. Za przyczynę braku dużego sukcesu szóstego albumu wokalistki nie uznawały jakości krążka - powtarzały, że są z niego dumne nawet bardziej niż z Change - a słabą promocję. Sugababes nagrywały siódmą płytę w Stanach Zjednoczonych, podpisały też kontrakt z wytwórnią Jay-Z, co zaowocowało współpracą ze znanymi producentami, jak na przykład RedOne.

W tym samym czasie Berrabah była gościem w singlu Tinchy Stryder'a, Never Leave You, który stał się numerem 1., czyniąc Amelle pierwszą ze wszystkich członkiń, która miała utwór poza grupą na szczycie zestawienia. Pierwszy singiel ze Sweet 7, Get Sexy, osiągnął 2. pozycję. Wykonanie tego utworu na Midlands Music Festiwal zasłynęło reakcją Keishy na pomyłkę Amelle - pominęła ona jedną linijkę, na co Buchanan, wypełniając lukę, zawołała "NO NO NO NO NO".

W tym samym miesiącu, wrześniu, wszyscy byli pewni, że Berrabah opuściła Sugababes - ominęła ona dwa występy grupy. Miała ją zastąpić Jade Ewen, która w ostatniej Eurowizji zajęła 5. miejsce (najwyższe od siedmiu lat), a która kilka dni wcześniej wydała pierwszy singiel z solowego albumu (My Man wydano 17 września). 21 września 2009 roku jednak to Keisha, ostatnia oryginalna członkini, ogłosiła swoje odejście z grupy, pisząc:
"Przykro mi powiedzieć, że nie jestem już dłużej częścią Sugababes... Chociaż to nie był mój wybór, by odejść, to czas by wkroczyć w nowy rozdział w moim życiu... Chciałabym ogłosić, że nie było żadnych kłótni, gnębienia czy czegokolwiek, co by do tego prowadziło. Czasem załamanie w komunikacji i brak zaufania może skutkować różnymi rzeczami".

I to ją zastąpiła Ewen, przejmując od razu jej rolę w teledysku do About A Girl, na którego planie była grupa. Wydano też reedycję Get Sexy z jej wokalem, a także do całego albumu, który był już gotowy, Ewen nagrała swój śpiew.

Odzew opinii publicznej i krytyków był bardzo negatywny, powstał nawet artykuł "Dlaczego przedstawienie Sugababes nie może trwać bez Keishy" ("Why the Sugababes' show can't go on without Keisha"), a ostatni skład zyskał wiele nowych "propozycji" na nazwę, jak na przykład "SugaFakes". Później był on też krytykowany za brak oryginalności i skupianie się na seksownym wyglądzie zamiast na śpiewie. Same Berrabah i Range zaprzeczały, by miały coś wspólnego z wyrzuceniem Buchanan, stwierdzały, że jest ona sama sobie winna - mówiły, że to Amelle postanowiła odejść, a Heidi ją poparła, odchodząc razem z nią, jednak to menadżerowie postanowili wyrzucić Keishę, zamiast szukać jej dwóch nowych piosenkarek. Berrabah poleciała do Austrii, by wyleczyć swoje psychiczne wycieńczenie, jak to nazwała.

About A Girl dotarło do 8. miejsca notowania, a Wear My Kiss do 7. Samo Sweet 7 dotarło tylko do 14. pozycji, jest jedynym albumem bez certyfikatu, sprzedał ledwie ponad 23 000 kopii, a na liście przebojów był tylko trzy tygodnie - najkrócej ze wszystkich płyt girls bandu. Ponieważ ogromne pieniądze włożone w promocję się nie zwróciły, Jay-Z wyrzucił Ewen, Berrabah i Range z wytwórni. Keisha zaczęła pracę nad solowym albumem, współpracując ze znanymi producentami i od razu podpisując kontrakt z wytwórnią.

W marcu 2010 roku Mutya Buena złożyła pozew o odzyskanie praw do nazwy Sugababes, stwierdzając, że bez oryginalnej członkini to już nie jest ta sama grupa. Uzyskała to prawo, ale tylko do akcesoriów, a nie muzyki.

1 lipca 2011 Buchanan spotkała się z Heidi, Amelle i Jade i "odłożyły przeszłość za siebie". Wcześniej ich stosunki były bardzo napięte, gdy fan oznaczył Keishę pod Wear My Kiss (połowa Sweet 7 z Buchanan została wydana na sampler CD i jest dostępna), ona odpisała na to "Okropne" (z samego albumu też nie była zadowolona, mówiła, że jeszcze będąc w grupie tylko ona walczyła o kreatywność, jednak nic nie mogła wskórać), a pod zdjęciem z ery Change, które ktoś skomentował "Tęsknię za tym", Keisha odpisała "Ja nie". Do Internetu wyciekł także (z czego jednak Buchanan nie była zadowolona) utwór Gimme Pressure, będący "hymnem" dla Amelle, Heidi i Crown Music Management. Range i Berrabah za to w wywiadach zrzucały całą winę za zaistniałą sytuację na Buchanan, a Ewen na pytanie, czy spotkała Keishę, odparła "Nie. Trochę się boję. Jestem pewna, że nic by mi nie zrobiła..." (w 2020 roku Keisha powiedziała w swoim filmiku na YouTube że znała Jade już wcześniej; później spytała ja, czemu powiedziała coś takiego w wywiadzie, na co Ewen odparła jej "Nie powiedziałam tego").

Ostatni skład zaczął pracę nad ósmym krążkiem. Wydano singiel Freedom, który nie był notowany i stał się singlem promocyjnym. W 2012 ogłoszono przerwę na solowe prace - Berrabah wydała jeden singiel i kilka duetów (z których żaden nie był notowany), Range wystąpiła w Dancing On Ice, a Ewen w Splash!. Mimo częstych zapowiedzi nowej muzyki, w 2013 ostatecznie Jade przyznała w wywiadzie, że członkinie już od dwóch lat nic nie nagrywają i tak naprawdę rozpadły się bez powodu. Udowodniło to wielu, że "Przedstawienie Sugababes nie mogło trwać bez Keishy".

W 2011 pojawiły się pogłoski, według których oryginalne członkinie Sugababes, Buchanan, Buena i Donaghy miały się zreformować. Potwierdzono to w 2012, a nowa nazwa brzmiała Mutya Keisha Siobhan - lub MKS. W 2013 wydały singiel Flatline, który dotarł do 50. miejsca listy przebojów. Sam album jednak się nie ukazał z niewiadomych przyczyn. Buchanan walczyła na drodze sądowej z Crown o odzyskanie praw do oryginalnej nazwy. Odzyskała początkowo prawo do amerykańskiej nazwy, ale nie do europejskiej.

Mimo częstych plotek o rozpadzie grupy, Keisha, Mutya i Siobhán przy różnych okazjach zapewniały, że MKS dalej są razem. W 2018 Donaghy zapewniła, że trio wciąż razem nagrywa i nie poddadzą się z wydaniem albumu bez względu na to, ile to potrwa, jednak głównym problemem są sprawy legalne. Powiedziała też, że nie martwi się tym, że duża część piosenek wyciekła (w grudniu 2016 roku), bo mogą w kilka godzin napisać nowe utwory, a magia, gdy śpiewają razem jest wciąż obecna - pierwszy skład Sugababes jest zawsze wymieniany jako ten, który charakteryzuje się najlepszą harmonią. MKS powtarzają, że zależy im, by razem coś wydać, bo teraz nie popełniłyby błędów z przeszłości - nie chodzi im przecież teraz o pieniądze, a nikt nie mógłby nimi manipulować, gdyż nie są już dziećmi. Buchanan z kolei znów rozbudziła nadzieje fanów: napisała, że jest Sugababe - a nie "byłą", na pytanie, która okładka albumu Sugababes jest jej ulubioną odparła "Następna" i raz jeszcze powtarzając, że gdy tylko trio będzie gotowe, wyjaśnią przyczyny opóźnienia.

W lutym 2019 roku Amelle w wywiadzie stwierdziła, że w 2011 nie była gotowa na rozpad grupy, który nastąpił, wyraziła też współczucie dla Jade, która nie miała tak naprawdę okazji być w zespole. Powiedziała też Keisha wciąż nie odzyskała praw do nazwy "Sugababes", stwierdzając: "Ona nie ma nazwy. My wciąż ją mamy". Wspomniała też o spotkaniu z Buchanan na którym wyjaśniły sobie nieporozumienia z przeszłości, dodając jednak, że nie utrzymują stałego kontaktu. Powiedziała też, że od kilku lat ostatnia wersja grupy (Ewen, Range, Berrabah), jako że podobno osiągnęła sukces w Europie, była proszona, by zreformowały się w ramach jednej ostatniej trasy koncertowej i że jest to dyskutowane, a kiedy coś się wydarzy, poinformują o tym. Po zakończeniu pożegnalnej trasy z kolei rozważany jest telewizyjny casting na "nowe pokolenie" Sugababes. W ramach promocji swojego musicalu powiedziała też, że ponowne połączenie sił z Heidi i Jade to już tylko kwestia tego, kiedy cała trójka będzie miała czas.

Jednak większą sensację wzbudziła Mutya, która w lipcu 2019 roku, siedem lat po potwierdzeniu reformacji grupy z Keishą i Siobhan, zamieściła wspólne zdjęcie tria, podpisane "Z moimi ślicznotkami. Wibracje ze studia". Także pozostałe dziewczyny potwierdziły w tym samym czasie, że są razem, a także zaczęły udostępniać artykuły mówiące o ich planowanym powrocie, co nie zdarzyło się od lat. Buena udzieliła także wywiadu, w którym powiedziała: "Pracujemy nad nową muzyką i mamy sekretny projekt, który powinien zostać upubliczniony później w tym roku. Plus pracujemy nad czymś specjalnym dla naszych fanów, co wychodzi na naszą 20. rocznicę. Oprócz muzyki zaplanowałyśmy trasę koncertową. Musimy ją odbyć, aby każdy nas znowu zobaczył i usłyszał. Wszystko, nad czym pracujemy, to będą klasyczne dźwięki Sugababes/MKS. Jestem podekscytowana ich wydaniem. Nie przestałyśmy tak naprawdę być razem, a to już pięć lat. Pracowałyśmy nad muzyką, ale każda ma także swoje życie. Reakcja na zdjęcie, które opublikowałyśmy była przytłaczająca. Nie możemy się doczekać, by zacząć. Następny rok będzie naszym rokiem."

Jak się okazało, grupa nagrywała cover utworu Flowers, oryginalnie wykonywanego przez Sweet Female Attitude. Znalazł się on na albumie DJ Spooney'a, Garage Classical, który miał ukazać się 6 września 2019 roku, jednak data premiery została przesunięta na 11 października, a później na 18 października. Kiedy Donaghy i Buchanan, a później także i Buena, zmieniły swój opis na Instagramie na "Singer Songwriter-Sugababes" (czyli wokalistka i autorka tekstów Sugababes) dla fanów stało się wręcz jasne, że MKS wreszcie odzyskały swoją oryginalną nazwę. 18 października grupa także wystąpiła w programie Graham Norton Show, zapowiedziała też przygotowania na powrót w 2020. Oficjalnie już Mutya, Keisha i Siobhan są wymieniane jako Sugababes.

11 października ich konto na Instagramie zmieniło nazwę z MKS na Sugababes. 18 października pojawił się na nim pierwszy post (po usunięciu wcześniejszych, sprzed niemal 5 lat). Powstała także strona, sacredthree.com.

Chociaż nie powstrzymało to Amelle przed ponownym wypowiadaniem się na temat powrotu jej, Heidi i Jade pod nazwą "Sugababes", to jednak Keisha, Siobhan i Mutya w połowie stycznia 2020 roku podzieliły się wiadomością, że są w studio z MNEK (producent i tekściarz) i KABBA (wokalistka i tekściarka), jednocześnie pytając fanów z kim chcieliby, by Sugababes współpracowały w tym roku.

Pod koniec stycznia 2020 roku Flatline zostało usuniętę z kanału MKS na YouTube, a także z serwisów typu Spotify czy Apple Music. Keisha, zapytana o powód, odparła że się tym zajmują. W lutym Keisha i Mutya uczestniczyły w przyjęciu zorganizowanym przez YouTube Music, a Buchanan była także obecna na gali rozdania nagród BRITs. Wraz z Bueną powiedziały, że będą w studiu z Dev'em Hynesem, producentem, który wraz z MKS stworzył Flatline.

26 lutego 2020 Keisha i Mutya wystąpiły na Spotify Sessions. Wykonały Overload, Push The Button, Ugly, Lay Down In Swimming Pools (utwór z czasów MKS) i Flowers. Buchanan, zapytana gdzie jest Siobhan (której zabrakło też na kilku wcześniejszych zdjęciach/filmikach ze studia) odparła, że Donaghy jest chora i musiała zostać w domu. 28 lutego z kolei Sugababes (wciąż w okrojonym składzie) wystąpiły na przyjęciu Facebook App z okazji Dnia Kobiet.

W kwietniu 2020 roku Mutya powiedziała na Instagramie, że z powodu pandemii powrót Sugababes jest już prawie na pewno przesunięty na 2021 rok.

W sierpniu 2020 roku Keisha odzyskała prawo do nazwy "Sugababes".

1. One Touch (2000)

2. Angels with Dirty Faces (2002)

3. Three (2003)

4. Sessions@AOL (2004)

5. Live From London (2005)

6. Taller in More Ways (2005)

7. Overloaded: The Singles Collection (2006)

8. Live at O2 Music Flash (2007)

9. Change (2007)

10. Catfights and Spotlights (2008)

11. Sweet 7 (2010)

12. The Best of Bs (2011)

13. The Complete Bs (2011)

tekstowo.pl
2 423 667 tekstów, 31 294 poszukiwanych i 407 oczekujących

Największy serwis z tekstami piosenek w Polsce. Każdy może znaleźć u nas teksty piosenek, teledyski oraz tłumaczenia swoich ulubionych utworów.
Zachęcamy wszystkich użytkowników do dodawania nowych tekstów, tłumaczeń i teledysków!


Reklama | Kontakt | FAQ Polityka prywatności