Seweryn Krajewski (ur. 3 stycznia 1947 w Nowej Soli) – polski kompozytor, wokalista, multiinstrumentalista i gitarzysta muzyki pop, obdarzony głosem o charakterystycznej barwie i szerokich możliwościach, zarówno jeśli chodzi o skalę, jak i możliwości interpretacyjne; były lider zespołu Czerwone Gitary.
Kompozytor wielu przebojów muzycznych, pośród których wyróżniają się: "Nie zadzieraj nosa", "Stracić kogoś", "Dzień jeden w roku", "Takie ładne oczy", "Anna Maria", "Gondolierzy znad Wisły", "Szary kolor twoich oczu", "Tak bardzo się starałem", "Dozwolone do lat 18", "Płoną góry, płoną lasy", "Ciągle pada", "Słowo jedyne - Ty", "Mam dobry dzień", "Remedium", "Ludzkie gadanie", "Niebo z moich stron", "Nie spoczniemy", "Niech żyje bal", "Uciekaj moje serce", "Czekasz na tę jedną chwilę", "Miętowe pocałunki".

Biografia

Dorastał w Trójmieście, mieszkał w Sopocie. Absolwent Państwowej Szkoły Muzycznej i Liceum Muzycznego w Gdańsku (klasa skrzypiec). Od 1964 współpracował z zespołem Pięciolinie, następnie Czerwono-Czarnymi. W grudniu 1965 został członkiem grupy Czerwone Gitary. Krajewski, Jerzy Kossela oraz Krzysztof Klenczon byli współliderami zespołu oraz kompozytorami większości piosenek; za czasów ich współpracy grupa osiągnęła szczyt popularności. W pewnym okresie dla wielu fanów a zwłaszcza fanek był czołowym solistą sopockiego klubu muzyki młodzieżowej Non Stop. Od 1970 lider Czerwonych Gitar.
Obok sukcesów odnoszonych z zespołem, z którym rozstał się definitywnie w 1997, Krajewski prowadził działalność solową. Nagrał albumy długogrające utrzymane w stylistyce muzyki pop (m.in. "Baw mnie", "Lubię ten smutek. Opowieści muzyczne vol. I", "Jestem"), a także bardziej wysublimowane ballady do słów Agnieszki Osieckiej ("Strofki na gitarę", "Części zamienne. Strofki na gitarę 2"). Autor muzyki filmowej, m.in.: "Och, Karol", "Kochankowie mojej mamy", "Wakacje w Amsterdamie", "Kogel-mogel", "Galimatias, czyli Kogel-mogel II", "Uprowadzenie Agaty", serial "Jan Serce", serial "Kopciuszek". Komponował również przeboje dla innych wykonawców (m. in. Irena Jarocka - "Gondolierzy znad Wisły", Urszula Sipińska - "Trzymając się za ręce" (ballada wykonywana również przez Czerwone Gitary), Maryla Rodowicz - "Niech żyje bal", Krzysztof Krawczyk - "Spieszmy się").
Seweryn Krajewski jest znany zarówno w Polsce, jak i w Niemczech, Rosji, Czechach i Słowacji, gdzie w latach siedemdziesiątych (byłe NRD, ZSRR, Czechosłowacja) Czerwone Gitary cieszyły się popularnością. Dla milionów Polaków Krajewski jest symbolem i ikoną polskiej muzyki rozrywkowej.
Na XLIV Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki Opole 2007 finałowy koncert pod tytułem "Niebo z moich stron" został poświęcony twórczości Seweryna Krajewskiego. Kompozytor nie pojawił się na tym koncercie. Przeboje lidera Czerwonych Gitar wykonali m.in.: Kasia Kowalska ("Płoną góry, płoną lasy"), Małgorzata Ostrowska ("Czekam na twój przyjazd"), Maryla Rodowicz ("Nie spoczniemy"), Wilki ("Remedium"), Krzysztof Kiljański ("Kołysanka dla okruszka"). Koncert został przyjęty entuzjastycznie przez widownię opolskiego amfiteatru oraz telewidzów telewizji TVP. "Bezbarwne Premiery, jarmarczne Superjedynki, żenujący Kabareton i dopiero na finał prawdziwa perła - przeboje Seweryna Krajewskiego. Niebo z moich stron to bez wątpienia najlepszy punkt festiwalu Opole 2007" - tak skomentowała festiwal Nowa Trybuna Opolska.
Inne przeboje: "Posłuchaj, co ci powiem", "Barwy jesieni", "Przed pierwszym balem", "Stracić kogoś", "Ballada pasterska", "Droga,którą idę", "W drogę", "Była to głupia miłość", "Dzień, najwyżej dwa", "Trzecia miłość żagle", "Nie jesteś sama".
W 2008 ukazała się płyta Edyty Geppert "Nic nie muszę" z kompozycjami Krajewskiego w aranżacji jazzowego pianisty Krzysztofa Herdzina. W 2009 ukazała się kolejna płyta z jedenastu kompozycjami Krajewskiego do wierszy Karola Wojtyły. W marcu 2009 ukazała się płyta Andrzeja Piasecznego pt. Spis rzeczy ulubionych, na którą muzykę skomponował Seweryn Krajewski. W grudniu 2009 ukazała się koncertowa płyta Seweryna Krajewskiego w duecie z Andrzejem Piasecznym pt. Na przekór nowym czasom - live. Obydwie płyty ukazały się nakładem Sony Music. Po kilku tygodniach płyta uzyskała status platynowej. 10 października obaj artyści zainaugurowali w Kielcach cykl wspólnych koncertów. Po ponad dziesięciu latach przerwy Seweryn Krajewski wrócił na estradę.
7 grudnia 2009 pojawiła się wznowiona płyta pt. Jestem (wyd. Sony Music). W lutym 2010 muzyk uzyskał nominację do nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyka w kategorii: kompozytor roku. Od lat 70. Seweryn Krajewski mieszka pod Warszawą, najpierw w Michalinie a obecnie od lat w domu położonym w gęstym sosnowym lesie w gminie Wiązowna, pow. Otwocki.