Pat Benatar (ur. Patricia Mae Andrzejewska 10 stycznia 1953 w Nowym Jorku), amerykańska wokalistka rockowa polskiego pochodzenia. Jej ojciec był powojennym imigrantem z Polski, a matka Irlandką.

Benatar zanim zainteresowała się rock and rollem trenowała śpiew operowy. W połowie lat siedemdziesiątych wokalistka zaczęła występować w lokalnych klubach spotykając się z entuzjastycznym przyjęciem ze strony publiczności. Pod koniec dekady Pat Benatar udało się podpisać kontrakt z wytwórnią Chrysalis Records.

W 1979 ukazał się jej debiutancki krążek zatytułowany In The Heat Of The Night. Płyta dotarła do dwunastej pozycji na amerykańskiej liście bestsellerów i uzyskała status platyny, lansując wielkie przeboje: „Heartbreaker”, „I Need A Lover” i „We Live For Love”.

Prawdziwy przełom w karierze gwiazdy miał miejsce jednak w 1980, kiedy to artystka wydała swój drugi studyjny album pt. Crimes Of Passion. Album dotarł do pozycji drugiej w Stanach Zjednoczonych i stał się pierwszym w karierze Benatar wieloplatynowym krążkiem, sprzedając się w samej tylko Ameryce w prawie pięciu milionach egzemplarzy. Za Crimes Of Passion wokalistka otrzymała nagrodę Grammy. Płyta lansowała kilka singlowych przebojów: „Hit Me With Your Best Shot” (pierwszy singel Benatar, który uzyskał status złotego krążka w Stanach), „Treat Me Right” i „I’m Gonna Follow You”. Pat Benatar stała się również jedną z pierwszych ikon nowo powstałej stacji telewizyjnej MTV. Jej teledysk do piosenki „You Better Run” był drugim teledyskiem jaki wyemitowała ta stacja. W 1981 Benatar wydała krążek Precious Time, z którego pochodzą dwa wielkie przeboje: „Promises In The Dark” oraz „Fire And Ice”. Za utwór „Fire And Ice” wokalistka otrzymała kolejną nagrodę Grammy. Album Precious Time uzyskał w Stanach status multiplatynowej płyty i dotarł na sam szczyt tamtejszej listy bestsellerów.

W 1982 Pat Benatar ponownie święciła tryumfy, tym razem za sprawą krążka Get Nervous oraz singli „Shawdows Of The Night”, „Little Too Late” i „Looking For A Stranger”. Dzięki piosence „Shadows Of The Night” Benatar otrzymała kolejną nagrodę Grammy. Kolejny sukces przyszedł w 1983. Wtedy to, artystka opublikukowała pierwszy w swojej karierze koncertowy krążek, Live From Earth, na którym znajdują się także dwie premierowe kompozycje. Jedna z nich, „Love Is A Battlefield” została wydana na singlu i stała się największym przebojem w karierze wokalistki. Singel dotarł do Top 5 w Stanach Zjednoczonych i uzyskał status złotego krążka, przekraczając nakład 500.000 egzemplarzy. Nakręcony do singla wideoklip stał się jednym z najważniejszych klipów w historii MTV. Za Love Is A Battlefield piosenkarka otrzymała czwartą z rzędu nagrodę Grammy, tym razem dla najlepszej rockowej wokalistki. Płyta Live From Earth dotarła do Top 20 i sprzedała się w ponad milionie egzemplarzy.

W 1984 Benatar powróciła na szczyt z singlem „We Belong” oraz płytą Tropico. Pomimo chłodego przyjęcia ze strony światowej krytyki, album uzyskał status platyny i lansował jeszcze dwa przeboje: „Diamond Fields” i „Ooh Ooh Song”.

W połowie lat osiemdziesiątych Benatar coraz bardziej oddaliła się od muzyki rockowej i podążyła w stronę popu. Ten artystyczny krok okazał się zgubny dla jej kariery. Kolejne jej płyty: Seven The Hard Way (1985) i Wide Awake In Dreamland (1988) cieszyły się już znacznie mniejszą popularnością, chociaż każdy z nich uzyskał status złotego krążka i każdy lansował kilka światowych przebojów (m.in. „Invincible” z 1985, czy „All Fired Up” z 1988). W 1989 Benatar wydała pierwszą oficjalną składankę pt. Best Shots. Album uzyskał status platyny, odnosząc także sukces w Wielkiej Brytanii gdzie dotarł do Top 10 tamtejszej listy bestsellerów.

W latach dziewięćdziesiątych Benatar bezskutecznie starała się powrócić na szczyty list przebojów. Krążki: True Love z 1991, Gravity’s Rainbow z 1993 i „Innamorata” z 1997 przeszły niezuważone. W 2003 Benatar wydała ostatni jak na razie studyjny krążek pt. Go!, oraz wyruszyła w trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych.