Nik Kershaw

Właściwie Nicholas David Kershaw, urodzony 1 marca 1958 r. w Bristolu (Wielka Brytania), angielski piosenkarz, autor tekstów piosenek i kompozytor muzyki pop i synth pop. Był jednym z największych idoli nastolatków w latach 80-dziesiątych XX wieku. Zaśpiewał w koncercie Live Aid (1985 na stadionie Wembley) oraz napisał teksty piosenek dla zespołów Let Loose, The Hollies i Chesneya Hawkesa. Znany z przebojów: I Won't Let The Sun Go Down On Me, Wouldn't It Be Good oraz The Riddle. W 1974 roku związał się z zespołem Half Pint Hogg, który skupiał się przede wszystkim na wykonywaniu coverów Deep Purple. Potem grał w jazz-funkowej formacji Fusion, z którą pod koniec lat 70-tych wydał album Til I Hear From You. W roku 1983 podpisał kontrakt z MCA Records i wydał swój pierwszy solowy singiel I Won't Let The Sun Go Down On Me, który dotarł do 47 miejsca brytyjskiej listy przebojów. Natomiast już drugi singiel Wouldn't It Be Good, zajął 4 miejsce i został zauważony także w USA. Ten sukces spowodował reedycję piosenki I Won't Let The Sun Go Down On Me, która tym razem zajęła 2 miejsce. W tym czasie ukazał się album Human Racing z roku 1984, który przyniósł mu ogromną popularność. Podobny sukces odniósł drugi album The Riddle (z tego samego roku) oraz tytułowa piosenka zajęła 3 miejsce. W roku 1985 był jedną z osób zaproszonych do udziału w koncercie Live Aid, gdzie wystąpił obok takich sław, jak m.in: U2, Queen, Paul McCartney, Dire Straits, czy Phil Collins. Niestety, trzecia płyta Radio Musicola (1986) nie spotkała się z dobrym przyjęciem. Stopniowo wycofywał się z aktywnej pracy w studiu oraz z koncertów. Mimo tego, w roku 1989 ukazał się album The Works, który również nie odniósł dużego sukcesu. Po roku 1989 słuch o nim jako artyście praktycznie zaginął. W późniejszych latach artysta skupił się na tworzeniu utworów dla innych wykonawców. W roku 1999 powrócił z albumem 15 Minutes. Mimo, że żaden z nowych singli i albumów nie odniósł znaczącego sukcesu do dziś gra i śpiewa na koncertach.