Steven Patrick Morrissey urodził się 22.05.1959 w Manchesterze. Jako wokalista i tekściarz The Smiths, Morrissey stworzył wizerunek post-punkowego bohatera i samozwańczego rzecznika milionów rozczarowanych rzeczywistością młodych ludzi. Jest pamiętany głównie dzięki głębokim tekstom, niepowtarzalnemu głosowi, niespotykanej ekpresji.

Jako nastolatek często pisał do Melody Makera i nierzadko jego listy ukazywały się na łamach tygodnika. W początkach swojej kariery przez kilka tygodni śpiewał z zespołem Nosebleeds i był na przesłuchaniu poszukującego wokalisty zespołu Slaughter & the Dogs. Głównie uważał się jednak za oddanego fana muzyki i filmu. Zajmował się także pisaniem: pod koniec lat 70. wydał biografię słynnego hollywoodzkiego aktora zatytułowaną „James Dean Isn’t Dead”; napisał także książkę o prekursorach muzyki punk pt. „The New York Dolls”. Był również szefem angielskiego fanklubu formacji.

Z gitarzystą Johnnym Marrem spotkał się przypadkowo, przez wspólnych znajomych. Marr poszukiwał tekściarza do swojej formacji i Morrissey okazał się strzałem w dziesiątkę, zostając jednocześnie wokalistą The Smiths. Kariera zespołu trwała do roku 1987, gdy narastające między obu liderami napięcia stały się nie do zniesienia i Marr opuścił grupę. Morrissey zrobił to samo kilka tygodni później.

Niebawem rozpoczął karierę solową wydając kilka singli i solowy debiut płytowy ”Viva Hate”, ale z czasem począł koncentrować się bardziej na swojej osobie, a mniej na muzyce. Rezultatem tego była wydana w 1991 r. druga solowa płyta ”Kill Uncle”, oparta właśnie na osobistych problemach Morrisseya. Krytycy uznali go wtedy za skończonego, a przynajmniej nie dawali mu szansy na powrót do czasów świetności The Smiths.

Powrót jednak nastąpił. Głównie dzięki producentowi o nazwisku Mick Ronson, który zaopiekował się materiałem wydanym na płycie ”Your Arsenal” w 1992 r. Album został okrzyknięty jedną z najlepszych płyt roku i często porównywany był do wielkiego sukcesu The Smiths z 1986 r. – ”The Queen Is Dead”. Morrissey odzyskał zaufanie krytyki, a grono jego fanów rosło w siłę liczebną i jakościową.

Singiel ”The More You Ignore Me The Closer I Get” pochodzący z albumu ”Vauxhall and I” (1994) dostał się do pierwszej 50-tki amerykańskiej listy przebojów, o czym Morrissey nie mógł nawet marzyć, gdy dziesięć lat wcześniej ukazywał się debiutancki singiel The Smiths – ”Hand In Glove”.

Tu kariera Morrisseya zaczęła toczyć się w dół. Płyta ”Southpaw Grammar” (1995) nie spodobała się krytykom. „Maladjusted” (1997) nie zrobiła większego wrażenia na publiczności, częściowo dlatego, że artysta wydał ją nakładem swej nowej firmy Polygram, na co stara firma EMI w tym samym momencie wydała składankę ”Suedehead: The Best Of Morrissey”, odbierając część potencjalnej klienteli. Złą sławę przyniósł także proces o wypłatę zaległych odsetek od sprzedaży płyt The Smiths – oskarżeni Marr i Morrissey przegrali z byłym perkusistą ponad półtora miliona dolarów. Od tamtej pory Morrissey wydał składankę ”My Early Burglary Years” oraz przygotował box swych pierwszych dziesięciu singli.

W latach 2004-2006 Morrissey nagrał dwa rewelacyjne albumy - You Are The Quarry i Ringleader Of The Tormentors, zgodnie chwalone przez krytykę i fanów.


(lastfm.pl)