Początki KILLING JOKE to 1979, czas określany jako wyczerpanie pierwotnego punkowego ruszenia w Anglii, początek ewolucji post punk. Droga ku nowym formom i. e. new wave, industrial, new romantic (tak), darkwave, goth etc. Killing Joke widzi się jako ostatni wielki zespół punkowej rewolty lat siedemdziesiątych, jednak zupełnie odmienny, niepodobny niczemu wokół. Killing Joke nie był jednym z wielu, był zupełnym wyjątkiem, poszukiwał i znajdował źródła gdzie indziej, nie zajmował się rewitalizacją rock’n’rolla, jak część ówczesnych punk kapel. Wyprzedzał swój czas i nie zajmował się przeszłością. Jaz Coleman, jak sam niejednokrotnie podkreślał, nie był wcale zainteresowany muzyką młodzieżową ani rock’n’rollem. Do wieku 16 lat otrzymywał staranne, klasyczne wykształcenie muzyczne, nie zakłócane innymi wpływami. W chwili gdy pojawił się punk, wszystko zmieniło się bardzo szybko. Nowa sytuacja rzuciła bezprecedensowe wyzwania; eksplozja nowej muzyki i odkrycie nieznanych dotąd inspiracji sprzyjało wszystkim odważnym. Spotkanie Jaz Colemana z Geordie Walkerem (g), Martinem Youth Gloverem (bass) i Big Paul Fergussonem (perk) zaowocowało stworzeniem Killing Joke.
Już od ep Almost Red, opublikowanego przez ich własną markę Malicious Damage Rec. i wydanego niedługo później pierwszego lp, wszystkich zafrapowała oryginalność tego stylu.