Holly Johnson, właśc. William Johnson (ur. 9 lutego 1960 w Liverpoolu)
– angielski muzyk i piosenkarz.

Swoją działalność muzyczną rozpoczął w 1977 roku w Liverpoolu jako basista w punk-rockowej grupie Big in Japan. Z zespołem tym nie osiągnął sukcesu i szybko się z nim rozstał. Pierwszy singel sygnowany własnym nazwiskiem, "Yankiee Rose", Holly wydał jeszcze w roku 1979. Rok później ukazał się drugi, "Hobo Joe", jednak oba spotkały się z niepowodzeniem.

Największą sławę zyskał w pierwszej połowie lat 80., jako wokalista i autor tekstów kwintetu Frankie Goes to Hollywood.
Z zespołem tym nagrał dwie płyty studyjne - Welcome to the Pleasuredome (1984) oraz Liverpool (1986) i wylansował takie przeboje jak "Relax", "Two Tribes" i "The Power of Love". W 1987 roku, pomimo osiągnięcia wielkiego sukcesu, Holly rozstał się definitywnie z zespołem.
Głównym powodem odejścia był konflikt na tle finansowym z producentem Trevorem Hornem z wytwórni płytowej ZTT Records, który miał swój finał w sądzie.

Od 1989 roku prowadzi karierę solową.

Pierwszą solową płytę, zatytułowaną Blast, wydał w 1989 roku. Okazała się ona sporym sukcesem i dotarła do pierwszego miejsca na liście w Wielkiej Brytanii. Udało jej się także zdobyć status platynowej, a single "Love Train", "Americanos" i "Atomic City" stały się przebojami.
W maju tego samego roku razem z innymi artystami nagrał charytatywny singel z coverem "Ferry 'Cross the Mersey" zespołu Gerry and the Pacemakers, który zdobył szczyt brytyjskiej i irlandzkiej listy przebojów. Idąc za ciosem, w 1990 roku Holly wypuścił album Hollelujah - de facto składankę zawierającą przeróbki i remiksy piosenek z płyty Blast.

Rok 1991 przyniósł kolejny taneczny album, Dreams That Money Can't Buy. Nie powtórzył on jednak sukcesu Blast, z powodu braku promocji ze strony wytwórni MCA Records. Stosunki piosenkarza z firmą znacznie się pogorszyły i jeszcze przed wydaniem tej płyty Johnson opuścił MCA.
W listopadzie tego samego roku odkrył, że jest nosicielem wirusa HIV. Informację tą oficjalnie ogłosił dwa lata później w dzienniku The Times.

W roku 1994 wydał autobiografię A Bone in My Flute, która zebrała pozytywne recenzje i stała się bestsellerem. Napisał i nagrał piosenkę "Love & Hate" wspólnie z japońskim kompozytorem Ryūichi Sakamoto, a także solowy singel "Legendary Children", będący hołdem dla społeczności gejowskiej. Oba wydawnictwa nie osiągnęły jednak sukcesu komercyjnego.

W połowie lat 90. Holly poświęcił się swojej drugiej życiowej pasji - malarstwu. Jego prace wystawiane były w takich galeriach jak Tate Liverpool czy londyńskiej Royal Academy. Rozpoczął współpracę z magazynami Details i Modern Painters.

Na rynek muzyczny powrócił wydanym w 1999 roku albumem studyjnym " Soulstream" , wydanym przez jego własną wytwórnię Pleasuredome
Na tej płycie Holly Johnson nagrał własną wersję "The Power of Love".
Piosenka dotarła do #56 pozycji w UK Singles Chart i utrzymywała się na niej przez dwa tygodnie. .