Evtis (Mariusz) urodził się 6 czerwca 1988 roku w Poznaniu, gdzie mieszka do dzisiaj. W jego życiu działo się bardzo wiele. W wieku 3 lat uległ wypadkowi, przez co uszkodził sobie kręgosłup i został całkowicie sparaliżowany. Lekarze nie dawali mu szans na przeżycie, ale jego rodzice walczyli do końca. Dzieciństwo spędził głównie w szpitalach, ale dzięki temu udało się postawić go na nogi. Ponownie pierwsze kroki zaczął stawiać w wieku 6 lat.

Pomimo paraliżu i niedowładu kończyn bardzo chciał chodzić do szkoły. Tam też nie miał lekko — był jedynym niepełnosprawnym dzieckiem w szkole. Codziennie musiał udowadniać, że da rade. Zdarzały mu się przykre chwile i dokuczania ze strony rówieśników, ale znacznie więcej było pozytywnych momentów — otrzymywał pomoc od kolegów, gdy jej potrzebował, być może dlatego, że sam zawsze był skłonny do pomocy nawet tym, którzy nie byli mu przychylni. Nigdy nie użalał się nad sobą i nie oczekiwał współczucia. Starał się za to pokazać, że mimo swoich problemów może czuć się dobrze i bawić wśród rówieśników.

Muzyką i rapem zaczął interesować się w podstawówce, ale przygodę z własnymi tekstami i kawałkami rozpoczął w gimnazjum. Na początku nagrywał na kasety do magnetofonu. Z jednej puszczał beat, a na drugą nagrywał wokal. W dzisiejszych czasach jest to nie do pomyślenia, ale początki kiedyś takie były u każdego. Z kilkoma kolegami założył swój własny osiedlowy zespół „BeRanczWuBroeS2”, co oznacza „Bracia z rancza z Bohaterów II Wojny Światowej”. „Ranczo” było miejscem na osiedlu, gdzie się spotykali, a „Bohaterów II Wojny Światowej” to nazwa tego osiedla na poznańskich Ratajach. To był rok 2006 i piękne chwile jego życia. Tak naprawdę wtedy pierwszy raz poczuł, że uda mu się stworzyć coś wartościowego. Szukał wtedy swojego stylu i tego, co chce przekazywać i w jaki sposób.
W 2007 roku rozpoczął swoją przygodę z trybunami i kibicowaniem po namowie jego kuzynów, którzy zabrali go na mecz. Był to kolejny przełomowy moment w jego życiu, ponieważ wtedy zrozumiał, w którą stronę chciałbym iść, jeżeli chodzi o rozwój muzyczny. To na trybunach, a nie w szkole zaraził się chęcią poznawania historii. Zaczynał czytać, dowiadywać się, szukać informacji na temat ważnych wydarzeń, które wpłynęły na losy naszego narodu. To wtedy pierwszy raz na własnej skórze dowiedział się, jak działają i manipulują najróżniejsze media. Chciał zacząć o tym wszystkim pisać i przedstawić to w swoich utworach. Można powiedzieć, że po tym wszystkim osiągnął swój cel — udało mu się stworzyć coś wartościowego. Udało mu się napisać kilka utworów, które docierają do ludzi, szczególnie młodych.