Blood, Sweat & Tears

Amerykańska grupa muzyczna założona w Nowym Jorku w 1967 roku. Łączyła elementy muzyki rockowej i jazzowej w ramach nurtu fusion, zwanego też jazz rockiem. Stanowiła jeden z pierwszych zespołów tworzących muzykę tego rodzaju. Szczególną cechą zespołu było zastosowanie na dużą skalę instrumentów dętych, co dawało w niektórych momentach efekt jazzowego big bandu. Skład zespołu na początku tworzyli: Al Koper (instrumenty klawiszowe, wokal), Jim Fielder (gitara basowa), Fred Lipsius (saksofon altowy), Randy Brecker (trąbka), Jerry Weiss (trąbka), Dick Halligan (puzon), Steve Katz (gitara) i Bobby Colomby (perkusja). Tworzyli oni oryginalny skład zespołu. Liderem był Al Koper, muzyk bluesowy, który wcześniej kierował formacją The Blues Project. W powyższym składzie BST wydało pierwszą płytę Child Is Father To The Man. Wskutek niezbyt dobrych rezultatów sprzedaży w grupie powstał konflikt, który spowodował krytykę Koopera, jako wokalisty, a w konsekwencji jego odejście z zespołu. Razem z Al Kooperem odeszli także Randy Brecker i Jerry Weiss. Do formacji w tym samym momencie dołączyli: David Clayton-Thomas (wokalista z Kanady obdarzony mocnym głosem), Chuck Winfield (trąbka), Lew Soloff (trąbka) oraz Jerry Hyman (puzon). Dick Halligan zaczął grać na instrumentach klawiszowych w miejsce Al Koopera. Drugi album Blood, Sweat & Tears został wydany w roku 1969. Uzyskał tytuł Album Of The Year w ramach nagród Grammy i jednocześnie stanowił największe osiągnięcie formacji. W roku 1969 grupa wystąpiła na festiwalu w Woodstock. W 1970 roku muzycy zaangażowali się politycznie i zdecydowali się odbyć propagandowe tournée po wschodniej Europie, które było sponsorowane przez Departament Stanu USA. Występowali wtedy również w Warszawie. Nie spotkało się to z przychylnością społeczeństwa Stanów Zjednoczonych i odbiło się negatywnie na dalszych losach zespołu. Konflikty personalne doprowadziły do rozbicia grupy na dwie frakcje: rockową i jazzową. W tym samym czasie David Clayton-Thomas rozpoczął karierę solową, powrócił jednak do zespołu w drugiej połowie lat siedemdziesiątych. Chociaż zespół istnieje do dnia dzisiejszego, nie odegrał już nigdy takiej roli jak w ciągu krótkiego okresu późnych lat sześćdziesiątych.