Karierę, dzięki której poznała ją szersza publiczność, rozpoczęła docierając do finału pierwszej edycji "Idola". Tuż po programie rozpoczęła pracę nad debiutanckim krążkiem, nagrywając w międzyczasie piosenki na kompilacje: "Projekt SI 031", oraz "Zetzibar" i zdobywając studyjne szlify współpracując ze Smolikiem przy płycie Krzysztofa Krawczyka "Bo marzę i śnię".

23 lutego 2004 r. ukazał się album "Samotność Po Zmierzchu". Płytę promowały utwory: "Tego chciałam", "Charlie, Chralie" i "Inna". Już jesienią album osiągnął status "Złotej Płyty", co oznaczało wtedy, że sprzedaż przekroczyła 35 tys. egzemplarzy.

Rok 2005 zaczął się dla Ani bardzo dobrze. Aż w sześciu kategoriach została nominowana do Fryderyków 2004. Ostatecznie otrzymała trzy statuetki w kategoriach "Album roku pop", "Nowa twarz fonografii" i "Wokalistka roku". Miesięcznik "sukces" przyznał Ani Byczka Sukcesu w kategorii Debiut roku, otrzymała także nominacje MTV (Best Polish Act), Asa Empiku w kategorii "Wydarzenie Roku" ("Samotność Po Zmierzchu" utrzymywała się nieprzerwanie przez 46 tygodni w pierwszej dwudziestce najlepiej sprzedających się płyt w sieci EMPiK), nagrodę Eska Music Award w kategorii "Album roku Polska", a w czerwcu wzięła udział w Festiwalu Top Trendy, gdzie wystąpiła w koncercie gwiazd (jej płyta była sklasyfikowana na trzecim miejscu w rankingu najlepiej sprzedających się płyt 2004 roku)

15 października 2006 ukazała się jej druga płyta zatytułowana: "Kilka Historii Na Ten Sam Temat".

Podobnie ja debiutancki album, płyta doskonale się sprzedała, a na Anie posypał się grad nagród. Została nominowana do nagrody Fryderyk 2006, aż w ośmiu kategoriach (ostatecznie otrzymała cztery Fryderyki, Mikrofon Popcornu, nagrodę Eska Music Awards i wiele innych). Tradycyjnie już wzięła udział w Festiwalu Top Trendy, gdzie odebrała statuetkę za sprzedaż "Kilku Historii Na Ten Sam Temat" za rok 2006.

29 października 2007 na rynek trafiła Dwupłytowa Edycja Specjalna albumu "Kilka Historii Na Ten Sam Temat", zawierająca dotychczas niepublikowane nagrania Ani, piosenki, które zaśpiewała wspólnie z Liroy'em, Arturem Rojkiem, Tomkiem Makowieckim, Jackiem Lachowiczem i Mashą Qrella. Na płycie znalazły się także covery Otisa Reddinga, Bryana Ferry, Henrego Mancini i zespołu Chicago.

W kwietniu 2008r. Ania zakończyła prace nad swoją trzecią płytą pt. "W Spodniach Czy W Sukience?". Na jej program złożyło się 10 piosenek wyselekcjonowanych z 35 utworowego demo. Dziewięć z nich jest autorstwa Ani, a jedna kompozycja została napisana przez Daniela Blooma. Album powstawał w Jazzboy Studio, S-4, Studio im. Adama Mickiewicza i Black Cat & Gray Cat Studio, na przestrzeni pięciu miesięcy. Producentem płyty był Bogdan Kondracki, z którym Ania współpracowała także przy dwóch poprzednich płytach. Całość jest utrzymana w charakterystycznym dla Ani retro-filmowym nastroju, choć płyta jest bardziej zróżnicowana od poprzednich wydawnictw. W jej nagraniu udział wzięli: Robert Cichy, Tomasz Duda, Kuba Galiński, Patrycja Jopek, Manolo Alban Juarez, Filip Jurczyszyn, Bogdan Kondracki, Anna Kuczok, Leszek Możdzer, Beata Prylińska, Andrzej Smolik, Filip Szymaniak, Marcin Ułanowski, Julia Ziętek i Tomasz Ziętek.

Pierwszym singlem promującym płytę jest piosenka: "Nigdy Więcej Nie Tańcz Ze Mną", autorstwa Ani. Ania także wyreżyserowała teledysk do tego utworu. Album "W Spodniach Czy W Sukience" trafił do sklepów 16.06.2008r.