Alphaville

Zespół muzyczny pochodzący z zachodnich Niemiec, założony w 1982 roku przez Mariana Golda i Bernharda Lloyda, członków wieloosobowej grupy artystycznej Nelson. Od swego fonograficznego debiutu w 1984 roku zespół gra niebanalną muzykę opartą na syntezatorach, z pogranicza rocka i popu, nawiązującą do stylów new romantic i rocka elektronicznego. Niekwestionowanym największym przebojem zespołu jest tytułowy utwór z płyty Forever Young z 1984 roku. Nazwę grupy zaczerpnięto z filmu fantastycznego z 1965 roku, w reżyserii Jean-Luca Godarta. Członkowie grupy są też kompozytorami ścieżki dźwiękowej do niemieckiego filmu Der Bulle Und Das Madchen z roku 1984. 27 września 1984 roku ukazał się album Forever Young. Pierwszym przebojem, który promował longplay, był utwór Big In Japan, który szybko doszedł na szczyt list przebojów w Niemczech, Szwecji i Szwajcarii. Sukces tego nagrania pozwolił formacji zaistnieć na liście amerykańskiego magazynu Billboard. W tym samym roku powstał cover utworu Big In Japan nagrany przez Sandrę. Drugim utworem promującym album był przebój Sounds Like A Melody, który dotarł na pierwsze miejsce list przebojów w Szwecji. Trzecim singlem był Forever Young, który odniósł największy sukces spośród trzech singli promujących debiutancki album. Teledysk do tego utworu nagrano w miejscu, gdzie wcześniej działał szpital psychiatryczny. W roku 1984 zespół opuścił Frank Mertens, a nowym gitarzystą i klawiszowcem został Ricky Echolette. W czerwcu 1986 formacja wydała album Afternoons In Utopia, który przyniósł przebój Dance With Me. Utwór zdobył umiarkowaną popularność w kilku państwach Europy Zachodniej. Rok później muzycy rozpoczęli pracę nad kolejnym albumem The Breathtaking Blue, który ukazał się w roku 1989. Piosenki z tej płyty posłużyły jako kanwa do filmu Songlines (1990). Po wydaniu trzeciego albumu zespół zawiesił działalność. W 1994 roku doszło do reaktywacji grupy, a niedługo później ukazał się singiel Fools, który był zapowiedzią kolejnego albumu. W roku 1994 światło dzienne ujrzała płyta Prostitute, a trzy lata później longplay Salvation, który promowany był singlami Wishful Thinking, Flame oraz Soul Messiah. Odniosły one umiarkowany sukces komercyjny. W styczniu 2002 roku formacja wydała album Forever Pop, który zawierał największe przeboje grupy w nowych aranżacjach, zaś w lutym 2003 roku została wydana płyta CrazyShow. W tym samym czasie grupę opuścił Berhard Lloyd.