Zula Pogorzelska - To mi wystarczy

Skromny kwiat, fijołek istny w trawie,
starczy mi zupełnie to, co mam.
Inne śnią o złocie i zabawie,
mnie zaś gnębi los, co dzień ten sam.

Bo ja nie żądam od losu zbyt wiele i zadawalniam się byle czem.

Dwa sortie,
płaszcz gronostajowy,
diadem brylantowy —
to wystarczy mi!
Mały fiat
i kapelusz wielki
z węża pantofelki —
to wystarczy mi!

Szlafrok i piżama,
co dzień inny strój,
brokat albo lama —
to jest wybór mój.
Pończoch sto,
koszul sześć tuzinów,
wszystko z krepdeszynu —
to wystarczy mi!

Inne zagrzać miejsca nie potrafią:
wiecznie ruch i ciągle wrażeń głód.
Ja się zadawalam fotografią
Falenicy, Świdra albo Kłód.

Bo rzeczywiście zadawalniam się byle czem: mała przejażdżka własnym autem po starej Europce zupełnie mi wystarcza.
Mogę ostatecznie wstąpić na kilka tygodni do Paryża albo zimą zatrzymać się na kilka dni w pierwszym lepszym pensjonacie w Sankt Moritz.
Bo ja nie lubię rzucać się to tu, to tam
Wystarczy mi mała biała willa nad naszym polskim morzem, jakiś tam jachcik od wielbicieli, dar dla Zuli, i już — tanim kosztem i jestem zadowolona.

Rano już
fryzjer, masażysta,
kąpiel, oczywista —
to wystarczy mi!
Obiad mój:
kawior, marcepanik,
koniak i szampanik —
to wystarczy mi!

Five o'clock, krawcowa —
nudny jest ten świat:
wpierw premiera nowa,
potem promenade.
I w „Superbe”
kawa jakaś dobra,
łóżko i Dekobra —
to wystarczy mi!

Każda z pań ma typy swe w miłości:
blondyn, brunet, rycerz albo zbój.
Ja się nie znam na tem, to mnie złości:
partner w brydża, oto typ jest mój.

Niech będzie z byle jakiej pierwszorzędnej rodziny, bo ja od życia dużo nie wymagam, nie musi to być od razu Adam Brodzisz.
Niech ma wzrostu metr osiemdziesiąt, jedwabiste włosy, oczy wyraziste, wąskie wargi, tors atlety, nogi sportsmena, ręce długie, pielęgnowane — i już.
Innych wymagań co do zewnętrznego wyglądu nie mam.
Niech będzie tylko trochę do pana podobny — to mi wystarczy!

Upić się
szczęściem i szampanem
dzisiaj razem z panem —
to wystarczy mi!
Grubszy flirt,
weźmy to w cudzysłów,
do utraty zmysłów —
to wystarczy mi!

W takiej boskiej chwili
mogę wszystko znieść —
à la Pitigrilli
całuj mnie i pieść!
Tylko wprzód
dobrze się zastanów:
sześciu takich panów —
to wystarczy mi!