Zeus - Kwiaty dla J.

ZWROTKA 1

Człowiekowi bardzo ciężko o słowo „wystarczy”,
ale, żeby go zdołować, już słowo wystarczy.
Czasem niełatwo jasne strony wypatrzeć,
gdy każdy o nieważne sprawy tylko warczy i charczy.
Przesuwają się wskazówki na tarczy
i ubywa znanych nam twarzy na planszy.
Każdy spotyka kiedyś swój moment prawdy,
choć w naszych oczach każdy z nas, to nie każdy.
Jesteśmy cali oddani naszym opiniom,
Jakbyśmy, broniąc każdej, grali o...
Miliony granic między nami.
Chociaż każda z nich pryska,
kiedy siedzimy w poczekalni szpitalnej, myśląc o naszych bliskich.
Tacy łasi na wizje.
Ktoś jest taki, czy owaki, tylko w naszym umyśle.
Ludzie, to kwiaty – każdy inaczej kwitnie –
i niezależnie od przewinień (po wszystkim), ziemia każdy z nich przyjmie.

ZWROTKA 2

Jaki to wszystko ma sens? Wieczna niewiadoma.
Wiem, że do tych samych miejsc wiedzie niejedna droga.
Ktoś teraz wypada z domu na siłkę, przypakować.
Ktoś teraz wpada do domu, tylko się przepakować.
Niektórzy nie liczą cen, jak w grze na kodach.
Niektórzy liczą na kęs w śmieciach z Sheratona.
Niektórzy za swą głupotę liczą flotę w milionach.
Niektórzy za bycie dobrym dostają kopa (ot, tak).
Moja historia i twoja – żadna nie jest lepsza,
jak nie ważniejszy ptak na niebie od węża.
Jeśli w ogóle istnieje coś, co możemy pozmieniać, to tylko siebie.
A po to trzeba sięgać do wnętrza.
Łatwo jest w innych szukać winnych i ich winy w kodeksach.
Nosimy te sztywne doktryny od dziecka.
Wykrochmalone kołnierzyki naszych myśli to ciężar.
Jesteśmy z nimi równie żywi, co rzymskie popiersia.

ZWROTKA 3

Ludzie przyjmują wiele na wiarę.
Dla mnie, to jak przyjąć piętę na warę –
serce mi każe trzymać się jak najdalej,
mimo, że każda z moich ścieżek mnie prowadzi w nieznane.
Nie tworzę bogów, choć wielu ma tu do tego talent.
Jak to jest, wierzyć w boski plan i się modlić o zmianę?
Te katastrofy, tornada to kara, czy przypadek?
Bóg to Omega i Alfa, lecz ty masz jakieś „ale”?
A może wszystko jest takie, jakie powinno być?
Każdy jest idealnym kwiatem – i dobry, i zły.
Jednych bez drugich nie byłoby jak nocy bez dni
i każdy ma jakąś rolę do odegrania w tym
jak Prodigy – ten cud życia nie znika nigdy.
Na zgliszczach nowy cykl zaczynają mikroorganizmy.
Możemy widzieć tylko walkę i ból,
lub pełno motyli pośród kwiatów dla Jun’a.