Xindl X - Alenka

Obserwuję świat oczami telefonu (komórkowego)
Monitorując przegląd pragnień i pomyłek
Co świecą na mnie z (mej) dłoni

Przepuszczam przez filtry swoje bezbarwne życie
Dopóki z larwy nie zmienię się w motyla
Klikam, dopóki nie stanie się cud

Miejsce, gdzie powinienem żyć, jest chyba dla innych
Ja chętniej znikam w obcej galaktyce
Nie jestem w tym osamotniony

Jestem jednym z obcych w hrabstwie za lustrem
Którzy się tu zapadli i chcą się stąd wydostać
Pragnę być tylko z powrotem w domu

Jesteś tu obok mnie, to jednak nie tak istotne
Teraz nie wczuję się w ciebie
Alicjo, moje ciało cię trzyma za rękę
Ale moja dusza ugrzęzła w sieci
Jesteś tu tylko dla mnie, świat jednak się zmienił
Teraz już nie chcemy nic innego
Niż tylko stukać w szkło tak, żeby pękło
I przedostać się do świata za wyświetlaczem

Przez oczy telefonu (komórkowego) mam tysiące przyjaciół
To, że są tutaj ze mną i chcą ze mną rozmawiać
Podnieca mnie bardziej niż koronki

Znam ich ilość i chcę, aby było ich więcej
Wiem, jak mam to osiągnąć, jestem profesjonalistą
W świecie, gdzie chodzi o polubienia

Uczucia wewnętrzne wymieniam wciąż poprzez kciuki
Prywatność dzielę tylko z kimś, kto jest daleko
A dla kogo jestem być może tylko śmieszny

Wysyłam zdania jak satelity w kosmos
W imię wspólnej samotności łączyć się
Próbuję po bezsennych nocach

Jesteś tu obok mnie, to jednak nie tak istotne
Teraz nie dam rady się w ciebie wczuć
Alicjo, moje ciało cię trzyma za rękę
Ale moja dusza jest uwięziona w sieci
Jesteś tu tylko dla mnie, świat jest już jednak inny
Teraz już nie chcemy nic innego
Niż tylko stukać w szkło tak, żeby pękło
I przeniknąć do świata za wyświetlaczem

Jesteś tu blisko mnie, to jednak drugorzędne
Teraz nie wczuję się w ciebie
Alicjo, moje ciało cię trzyma za rękę
Ale moja dusza ugrzęzła w sieci
Jesteś tu tylko dla mnie, świat jednak jest już inny
Teraz już nie chcemy nic innego
Niż tylko stukać w szkło tak, żeby pękło
I przedostać się do świata za wyświetlaczem