Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Xanthochroid
Xanthochroid - To Lost and Ancient Gardens
To Lost and Ancient Gardens
Tekst dodał(a): lordvoldemort
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): lordvoldemort
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Avarothus
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
My love is petals and dew
The Erthe, the wilderness too
For a fonder man, there is none
Who admires her like the Sun
Shining down so she may glow…
But a maid stood alone
In the trees, overgrown
And she pondered the plight
Of the rose
She drank the dew from the rose
I drank the dew from the rose
I envy the one that she chose
His stare and longing did grow
Then she offered me a sip
But I dare not touch my lip
Where the serpent’s tongue hath coiled
For a man she desires
And indeed one she would have
If I should but meet
Her gaze
A man like you I’ve never known
Her words a womanly moan
So lonely he must remain alone
Her dress so perfectly sewn
If you’d come away with me
We shall never lonely be
What a travesty it would be
Have you never felt the touch
If our eyes should fondly meet
Of a maid politely struck
By a man so handsome as you?
Come away, silly man
No, no
‘Tis a green and pleasant land
This cannot be
That awaits us through the trees
She has led me through the trees
The Erthe, she whimpers neath my feet
Her tears, they beg me not to leave
Although sadder tales have been told
None so truthful
Or so old
As the man
And his maid
Gladly joined
The Erthe, the wilderness too
For a fonder man, there is none
Who admires her like the Sun
Shining down so she may glow…
But a maid stood alone
In the trees, overgrown
And she pondered the plight
Of the rose
She drank the dew from the rose
I drank the dew from the rose
I envy the one that she chose
His stare and longing did grow
Then she offered me a sip
But I dare not touch my lip
Where the serpent’s tongue hath coiled
For a man she desires
And indeed one she would have
If I should but meet
Her gaze
A man like you I’ve never known
Her words a womanly moan
So lonely he must remain alone
Her dress so perfectly sewn
If you’d come away with me
We shall never lonely be
What a travesty it would be
Have you never felt the touch
If our eyes should fondly meet
Of a maid politely struck
By a man so handsome as you?
Come away, silly man
No, no
‘Tis a green and pleasant land
This cannot be
That awaits us through the trees
She has led me through the trees
The Erthe, she whimpers neath my feet
Her tears, they beg me not to leave
Although sadder tales have been told
None so truthful
Or so old
As the man
And his maid
Gladly joined
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieMoją miłością są płatki kwiatów i rosa
Erthe i dzikość
Nie ma takiego wśród mężczyzn
Który podziwiałby ją jak Słońce
Świecące na nią, by mogła lśnić...
Lecz dziewczyna stała samotnie
Wśród drzew rozrośniętych
Rozmyślała nad sytuacją róży
Spiła rosę z róży
(Spiłam rosę z róży)
Zazdrościłem, że ją wybrała
(Jego wzrok i pożądanie wzrosło)
Wtedy zaproponowała mi kroplę,
Ale nie odważyłem się, by dotknęła mej wargi
Gdzie wężowy język się owinął
Ponieważ pożądała mężczyzny
I mogła jednego mieć
Jeśli powinienem choć napotkać jej wzrok
(Nigdy nie znałam mężczyzny takiego jak ty)
Jej słowa, kobiecy jęk
(Tak osamotniony musi pozostać samotny)
Jej suknia tak pięknie uszyta
(Jeśli ze mną pójdziesz
Nigdy nie będziemy samotni)
Cóż to by była za komedia
(Czyżbyś nigdy nie czuł dotyku)
Jeśli nasze oczy czule spotkałyby się
(Grzecznego kobiecego uderzenia
Przez mężczyznę tak przystojnego, jak ty?)
(Chodź, głupi mężczyzno)
Nie, nie
(To zielona i przyjemna kraina)
Nie może tak być
(Która oczekuje nas spośród drzew)
Poprowadziła mnie wśród drzew
Erthe, ona skomle przy moich stopach
Jej łzy błagają mnie, bym jej nie opuszczał
Choć smutniejsze opowieści były powiedziane
Żadna tak prawdziwa
Czy tak stara
Jak mężczyzna
I jego dziewczyna
Ochoczo połączeni
Erthe i dzikość
Nie ma takiego wśród mężczyzn
Który podziwiałby ją jak Słońce
Świecące na nią, by mogła lśnić...
Lecz dziewczyna stała samotnie
Wśród drzew rozrośniętych
Rozmyślała nad sytuacją róży
Spiła rosę z róży
(Spiłam rosę z róży)
Zazdrościłem, że ją wybrała
(Jego wzrok i pożądanie wzrosło)
Wtedy zaproponowała mi kroplę,
Ale nie odważyłem się, by dotknęła mej wargi
Gdzie wężowy język się owinął
Ponieważ pożądała mężczyzny
I mogła jednego mieć
Jeśli powinienem choć napotkać jej wzrok
(Nigdy nie znałam mężczyzny takiego jak ty)
Jej słowa, kobiecy jęk
(Tak osamotniony musi pozostać samotny)
Jej suknia tak pięknie uszyta
(Jeśli ze mną pójdziesz
Nigdy nie będziemy samotni)
Cóż to by była za komedia
(Czyżbyś nigdy nie czuł dotyku)
Jeśli nasze oczy czule spotkałyby się
(Grzecznego kobiecego uderzenia
Przez mężczyznę tak przystojnego, jak ty?)
(Chodź, głupi mężczyzno)
Nie, nie
(To zielona i przyjemna kraina)
Nie może tak być
(Która oczekuje nas spośród drzew)
Poprowadziła mnie wśród drzew
Erthe, ona skomle przy moich stopach
Jej łzy błagają mnie, bym jej nie opuszczał
Choć smutniejsze opowieści były powiedziane
Żadna tak prawdziwa
Czy tak stara
Jak mężczyzna
I jego dziewczyna
Ochoczo połączeni
Historia edycji tłumaczenia
| Autor tekstu: |
Xanthochroid Edytuj metrykę |
|---|---|
| Rok wydania: |
2017 |
| Płyty: |
Of Erthe and Axen: Act I |
| Ciekawostki: |
Drugi utwór pierwszej części albumu koncepcyjnego. |
Komentarze (0):