Xanadu - ***

Kiedy gaśnie płomień życia, który miał się tlić,
Znowu czuję że mej wiary w Twe istnienie brak
Przecież jesteś zawsze przy mnie,
Więc dlaczego wciąż, każesz myśleć mi o Tobie tak.

Resztki sensu rozrzucone, martwe u mych stóp
Dobro które zwyciężało, nie zwycięża już
Nie potrafię Cię zrozumieć, że zabierasz znów
Pewnie tak wyglądać musi Twój świat.

Nim nadejdzie nowe jutro, czas osuszy łzy
W głębi serca pozostanie jednak żal
Sprawiedliwość Twych wyroków zaskakuje wciąż
Jeśli możesz na to patrzeć - patrz.
Ja chowam twarz...