Wolna Grupa Bukowina - Blues o powrocie

I znowu widzę
Mrok zostawiłem
Jak łach znoszony
Wzbija się ze mnie
Dnia jasny gołąb
W nieba koronę
Kłaniam się światłu
(Światłu kłaniam)
I znowu widzę
Mrok zostawiłem

I znowu idę
Nozdrza pęcznieją
Wilgotnym wiatrem
W uszy się wdziera
Powietrza łomot
Po pustym trakcie
Kłaniam się drodze
(Drodze kłaniam)
Gdy nozdrza
Pęcznieją wiatrem

I znowu śpiewam
Język mi bije
Sercem od dzwonu
Po dniach milczenia
Krzykiem wędruje
Po nieboskłonie
Kłaniam się niebu
(Niebu kłaniam)
I znowu śpiewam
Po dniach milczenia

I znowu jestem
Grzeją mnie myśli
Jak wódka w żyłach
Rośnie gmach we mnie
Ze świadomością
Że już w nim byłem
Kłaniam się myślom
(Myślom kłaniam)
Które grzeją
Jak wódka w żyłach

I znowu czuję
Dookoła siebie
Ludzką obecność
Pośród przyjaciół
I wobec wrogów
Znów sobą jestem
Kłaniam się ludziom
(Ludziom kłaniam)
Bo znowu czuję w sobie
Ludzką obecność

Kłaniam się ludziom
(Ludziom kłaniam)
Bo znowu czuję w sobie
Ludzką obecność