Wojskowa - Więc pijmy wino, szwoleżerowie

Szwoleżer tęskni, lecz zawsze skrycie,
Za ukochaną, za krajem swym,
Dla swej ojczyzny oddałby życie,
Dla ukochanej pragnie żyć.

Ref.
Więc pijmy wino, szwoleżerowie,
Niech troski zginą w rozbitym szkle,
Gdy nas nie będzie, nikt się nie dowie,
Czy dobrze było nam, czy źle.

Szare mundury, srebrne obszycia,
Ach, jak to wszystko przepięknie lśni,
Lecz, co jest na dnie w sercu ukryte,
Tego nie będzie wiedział nikt.

W domu została dzieweczka mała,
Jej młode serce tęsknota rwie,
Czasami czule nawet wspomina,
Że niegdyś razem żyło się.

A gdy cię zdradzi luba dziewczyna,
To nie rozpaczaj i nie roń łez,
W miłej kompanii napij się wina,
A wszystkie troski pójdą precz.

I tak nas gnali do wrót Warszawy,
Za nami czołgów, tankietek moc,
A naszych orłów widać nie było,
I tak nas gnali dzień i noc.