Wojciech Młynarski - W jaki sposób powstał 'Straszny dwór'

Pan Moniuszko, kompozytor wzięty
Nie mógł zasnąć pewnej nocy
Niby z wody karp wyjęty
Wiercił się pod kocem
Myśli rój kłębił się w nim jak bógwico
Jak nad płonącą jasno świcą ćmy

Aż gdy wreszcie przysnął był nad ranem
Pan Moniuszko kompozytor
To we śnie zjawy niesłychane
Jęły go dręczyć aż do świtu:
Kręte schody, mroczne baszty
W sumie - jakby jakiś straszny dwór

We dworze tym był zegar wspaniały
A w zegarze duch biały
Co straszył tak
Że kiedy niespodzianie
Ktoś obcy tutaj stanie
Będzie źle - hu hu hu
Lecz to nie koniec snu
Bowiem wnet ludzi sznur
Z wolna wszedł w straszny dwór...

Miecznik, Hanna, Jadwiga, Stefan
Zbigniew, Cześnikowa, Maciej, Skołuba
Marta klucznica, Grześ parobczak
Luzacy, towarzysze pancerni i żołnierze
Wieśniacy i wieśniaczki
Goście Miecznika, myśliwi

Pan Moniuszko, wiedzcie to
Miał do imion pamięć złą - oj, złą!
Prześcieradło z ducha zdjął
I imiona kreślić jął - a co!

A o świcie, gdy słoneczko jęło grzać
Panna pokojowa przyszła łoże słać
I chwycił ją śmiech:
"Niech pana, niech
A toż to grzech
Prześcieradło pokreślone:
Miecznik, Hanna
Co może znaczyć to?" -
"Cichaj, panna" -
Moniuszko zgromił ją
Inkaustu wziął i piór
I w taki sposób właśnie powstał "Straszny dwór"
I w taki sposób powstał "Straszny dwór"

Straszny dwór (x4)