Vidoll - Maimu

Ponieważ nie mogę się dłużej z tobą kontaktować przez telefon, przelewam moją ostatnią myśl w tą wiadomość. Teraz przypominam sobie twój głos z okna pociągu Hayate*, który zlał się z wiatrem by poruszyć niebo.

Ponieważ zbierało mi się na płacz, po raz kolejny powiedziałaś „Tak mi przykro”.
Dlatego, że spytałem „Lubisz mnie?”, powiedziałaś po raz kolejny „Kocham cię”.

Mimo że to smutne, tak okropnie smutne, jesteś osobą, która nie wróci ponownie.

Niedługo minie 20 lat, od naszego poznania.
Mimo że w ostatnim roku zawaliłem, w tym uczynię to wspaniałym.

Dlatego że podawałem domowe posiłki, ty mówiłaś „Jakie przepyszne”.
Nagle swobodnie zapytałaś o rozmiar mojego palca serdecznego.

Czy pamiętasz naszą obietnicę, o kolejnej kolacji któregoś dnia, kiedy skrzyżowaliśmy nasze małe palce?
„Chodźmy zobaczyć ulicę, gdzie się urodziłeś, oświetlenie i tegoroczne Boże Narodzenie”.

Ponieważ zbierało mi się na płacz, po raz kolejny powiedziałaś „Tak mi przykro”.
Dlatego, że spytałem „Lubisz mnie?”, ty odpowiedziałaś po raz kolejny „Kocham cię”.
Mówiłaś, że fartuch naprawdę mi pasuje.
I sprawiłaś bym powiedział „Posiłek niedługo będzie gotowy”.

Ah, moje miejsce urodzenia, jest zbyt daleko by je odwiedzić.
Patrz, to są rzędy domów, które chciałaś zobaczyć.

P.S.
Chcę zobaczyć z tobą te dekoracje ze świateł.
Dopóki światło szczęścia na tej ulicy należy do nas.

*rodzaj pociągu jeżdżący ze stacji Tokio do stacji Shin-Aomori.