Vanesa Martin - Frenar Enero

Ktoś kto będzie potrafił zatrzymać styczeń
ktoś kto będzie wiedział, że przychodzi silnie

przychodzi upominając się o koce
plączące się między nogami
ludzi którzy kochając się uspokaja się

a ja wciąż idę wzdłuż drogi
są ludzie którzy zatrzymują mnie gdy na mnie spojrzą

Będę spóźniona na randkę tym razem
gdy dotrę nie wiem jak to zrobię
by nie wydać Ci się dziwna

Moja rozpieszczona dziecinko, mój cierpliwy kochanku
nie rozumiesz leniwych, nie ważne jak bardzo będę próbować
i zrobię Ci postaci z papieru, nie chcę Cię przekonać

że chcę znaleźć się w twoich oczach
byś mnie wygrał i mógł mnie stracić
by zostały mi jakieś zachcianki
byś zostawał mi twój smak gdy myślę o Tobie

i bym rosła malując Cię na czerwono
byś mówił mi o życiu i bym przeczuwała....
że urodziłam się by przeżyć je z Tobą

byś dotykał mojej twarzy a ja będę umierać
za każdym razem gdy Cię zadrapie przeznaczenie

ktoś kto będzie wiedział jak zatrzymać styczeń
ktoś kto będzie wiedział że idzie silny

kto powie mi czego nie wiem
i zostawi mi mój czas później
bym tak przytuliła Cię nie widząc Cię

Moja rozpieszczona dziecinko, mój cierpliwy kochanku
nie rozumiesz leniwych, nie ważne jak bardzo będę próbować
i zrobię Ci postaci z papieru, nie chcę Cię przekonać

że chcę znaleźć się w twoich oczach
byś mnie wygrał i mógł mnie stracić
by zostały mi jakieś zachcianki
byś zostawał mi twój smak gdy myślę o Tobie

i bym rosła malując Cię na czerwono
byś mówił mi o życiu i bym przeczuwała...
że urodziłam się by przeżyć je z Tobą

byś dotykał mojej twarzy a ja będę umierać
za każdym razem gdy Cię zadrapie przeznaczenie

że chcę znaleźć się w twoich oczach
byś mnie wygrał i mógł mnie stracić...