Urwis - Pisane W Chwili Najgorszej

I jest taki smutek co przychodzi znikąd
I zostaje ze mną już na dłużej
Przestrzeń zamyka i rzeczy giną
Rzeczywistość zatrzymana w momentu strudzeń
Niewiele wtedy liczy się dla mnie bardziej
Niż wola opuszczenia tego świata
Tylko ta myśl, że ktoś mnie znajdzie,
Że głowę skalam mojego brata

Tak bardzo nie chcę już czasami,
Że nie chcę nawet chcieć
I tęsknię wtedy za momentami,
Gdy w mojej głowie nie miałem tych cięć
Tej krwi przelanej,
Tej wysokości
Gdy stałem w myśli moich panem,
Gdy nie straciłem z nimi bliskości,
Gdy ciągle siebie miałem

Już nie panuje nad tym co o sobie myślę
I nie chcę panować nad tym bałaganem
Może się zdarzyć, że któregoś dnia wyślę ten krótki list sobie samemu jakoś nad ranem
I mam nadzieję, że ten kto go znajdzie
Nie będzie mnie znał

W ostatnich myśli moich kartce
Będę dla was jeszcze chwilę trwał