Timati - Реквием По Любви

Powiedz, po co los mi ciebie zesłał?
Za co mnie tobą ukarał?


On był od niej dużo starszy i o wiele mądrzejszy
Cenił ją, widział w niej matkę swoich dzieci
Ona właściwie się nie sprzeciwiała i kolejnej wiosny
ich ogłosili mężem i żoną

Miłość trwa trzy lata
Oni poszli za tym smutnym przykładem
On w dalszym ciągu robił karierę
A ona traciła wiarę i nie wytrzymała pierwsza

Nawet narodziny dziecka nic nie zmieniły
Ona wciąż znikała całymi nocami
I wracała nad ranem, nie mogła zasnąć
Kochała innego - w tym było sedno

A on krzyczał: "Opamiętaj się! Po co ci szukać innych?!
Mojej miłości starczy dla nas dwojga"
Ona obwiniała go o to, że nie zatrzymał
A on ją kochał i wszystko wybaczył

On chował ból, krzywdę i morze łez
I zadawał jej jedno i to samo pytanie:

Refren:
Powiedz, po co los mi ciebie zesłał?
Za co mnie tobą ukarał?
Jak mam zagłuszyć ból, kiedy rany krwawią
Nas nie uratuje - nasz żagiel został porwany na strzępy

A następnego ranka napięcie się zmniejszało
I cały wczorajszy spór wydawał się kompletną bzdurą
Ona szukała odpowiedzi gdzieś na dnie kieliszka
A on szukał odpowiedzi na ostrzu kindżału

Nie wystarczyło im po prostu zrozumieć się na wzajem
On uważał, że ich rodzina to jego zasługa
Mówili mu przyjaciele: "Ty siebie gubisz
Ona nie jest twoja, do miłości nie można zmusić"

A on był na to ślepy, jakby stał się ślepcem
Uważał, że za dobro nie otrzyma złego
Ona jakby milczała i nie odpowiadała
A im dalej, tym częściej znikała

W maleńkiej cerkwi, stojąc na kolanach
Błagała Boga o wybaczenie
I przeklinała we łzach zły los
Ten, którego kocha, teraz kocha inną...

On chował ból, krzywdę i morze łez
I zadawał jej jedno i to samo pytanie: